απλοϊκός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Alternative forms[edit]
- απλοικός (aploikós)
Adjective[edit]
απλοϊκός • (aploïkós) m (feminine απλοϊκή, neuter απλοϊκό)
- naive, simple, simple-minded, innocent, uncomplicated
- Synonyms: άδολος (ádolos), αθώος (athóos), απονήρευτος (aponíreftos), αφελής (afelís)
Declension[edit]
Declension of απλοϊκός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απλοϊκός • | απλοϊκή • | απλοϊκό • | απλοϊκοί • | απλοϊκές • | απλοϊκά • |
| genitive | απλοϊκού • | απλοϊκής • | απλοϊκού • | απλοϊκών • | απλοϊκών • | απλοϊκών • |
| accusative | απλοϊκό • | απλοϊκή • | απλοϊκό • | απλοϊκούς • | απλοϊκές • | απλοϊκά • |
| vocative | απλοϊκέ • | απλοϊκή • | απλοϊκό • | απλοϊκοί • | απλοϊκές • | απλοϊκά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απλοϊκός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απλοϊκός, etc.) | |||||
Related terms[edit]
- and see: απλός (aplós, “plain, simple”, adjective)
- απλοϊκότητα f (aploïkótita, “simplicity”)