αρπακτικό
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek ἅρπα (hárpa, “bird of prey”).
Noun[edit]
αρπακτικό • (arpaktikó) n (plural αρπακτικά)
- bird of prey
- (more generally) predator
Declension[edit]
declension of αρπακτικό
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | αρπακτικό • | αρπακτικά • |
| genitive | αρπακτικού • | αρπακτικών • |
| accusative | αρπακτικό • | αρπακτικά • |
| vocative | αρπακτικό • | αρπακτικά • |
Adjective[edit]
αρπακτικό • (arpaktikó)
- Accusative masculine singular form of αρπακτικός (arpaktikós).
- Nominative, accusative and vocative neuter singular form of αρπακτικός (arpaktikós).