αρτιγενής
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αρτιγενής • (artigenís) m (feminine αρτιγενής, neuter αρτιγενές)
- newborn, newly born
- Synonym: αρτιγέννητος (artigénnitos)
- (figurative) newly formed
Declension[edit]
Declension of αρτιγενής
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αρτιγενής • | αρτιγενής • | αρτιγενές • | αρτιγενείς • | αρτιγενείς • | αρτιγενή • |
| genitive | αρτιγενούς • | αρτιγενούς • | αρτιγενούς • | αρτιγενών • | αρτιγενών • | αρτιγενών • |
| accusative | αρτιγενή • | αρτιγενή • | αρτιγενές • | αρτιγενείς • | αρτιγενείς • | αρτιγενή • |
| vocative | αρτιγενή • / αρτιγενής • | αρτιγενής • | αρτιγενές • | αρτιγενείς • | αρτιγενείς • | αρτιγενή • |
Related terms[edit]
- see: γεννάω (gennáo, “to give birth”)
Further reading[edit]
- αρτιγενής - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.