Etymology[edit]
From Byzantine Greek γέλιο (gélio), from γελῶ (gelô).
γέλιο • (gélio) n (plural γέλια)
- laughter, mirth, laugh
Declension[edit]
declension of γέλιο
| case \ number
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
γέλιο •
|
γέλια •
|
| genitive
|
γέλιου •
|
γέλιων •
|
| accusative
|
γέλιο •
|
γέλια •
|
| vocative
|
γέλιο •
|
γέλια •
|
Related terms[edit]
- γελώ (geló, “to laugh”)
- γέλωτας m (gélotas, “laughter”)
