δαδούχος

See also: δᾳδοῦχος

Greek

Etymology

From Ancient Greek δᾳδοῦχος (dāidoûkhos). By surface analysis, δάδα (dáda, “burning torch”) +‎ -ούχος (-oúchos, “owner, bearer”).

Noun

δαδούχος • (dadoúchos) m (plural δαδούχοι)

1. torchbearer

Declension

declension of δαδούχος

case     \     number	singular	plural
nominative	δαδούχος •	δαδούχοι •
genitive	δαδούχου •	δαδούχων •
accusative	δαδούχο •	δαδούχους •
vocative	δαδούχε •	δαδούχοι •

Further reading

• δαδούχος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.