εντροπή

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐντροπή (entropḗ, “turning away”), from Ancient Greek ἐντρέπω (entrépō), from ἐν (en, “in, on”) + τρέπω (trépō, “to turn”).

Pronunciation

• IPA^(key): /endɾoˈpi/
• Hyphenation: ε‧ντρο‧πή
• Rhymes: -i

Noun

εντροπή • (entropí) f (plural εντροπές)

1. (formal) Dated form of ντροπή (ntropí, “shyness, shame”).

Declension

declension of εντροπή

case     \     number	singular	plural
nominative	εντροπή •	εντροπές •
genitive	εντροπής •	εντροπών •
accusative	εντροπή •	εντροπές •
vocative	εντροπή •	εντροπές •