ευωδιαστός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ευωδιαστός • (evodiastós) m (feminine ευωδιαστή, neuter ευωδιαστό)
Declension[edit]
Declension of ευωδιαστός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ευωδιαστός • | ευωδιαστή • | ευωδιαστό • | ευωδιαστοί • | ευωδιαστές • | ευωδιαστά • |
| genitive | ευωδιαστού • | ευωδιαστής • | ευωδιαστού • | ευωδιαστών • | ευωδιαστών • | ευωδιαστών • |
| accusative | ευωδιαστό • | ευωδιαστή • | ευωδιαστό • | ευωδιαστούς • | ευωδιαστές • | ευωδιαστά • |
| vocative | ευωδιαστέ • | ευωδιαστή • | ευωδιαστό • | ευωδιαστοί • | ευωδιαστές • | ευωδιαστά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ευωδιαστός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ευωδιαστός, etc.) | |||||