εἰσπλέω

See also: εισπλέω

Ancient Greek

Alternative forms

• ἐσπλέω (espléō) — Ionic, Old Attic

Etymology

εἰσ- (eis-) +‎ πλέω (pléō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eːs.plé.ɔː/ → /isˈple.o/ → /isˈple.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eːs.plé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /isˈple.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /isˈple.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /isˈple.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /isˈple.o/

Verb

εἰσπλέω • (eispléō)

1. to sail into

Conjugation

   Present: εἰσπλέω, εἰσπλέομαι (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσπλέω	εἰσπλεῖς	εἰσπλεῖ	εἰσπλεῖτον	εἰσπλεῖτον	εἰσπλέομεν	εἰσπλεῖτε	εἰσπλέουσῐ(ν)
	subjunctive	εἰσπλέω	εἰσπλέῃς	εἰσπλέῃ	εἰσπλέητον	εἰσπλέητον	εἰσπλέωμεν	εἰσπλέητε	εἰσπλέωσῐ(ν)
	optative	εἰσπλέοιμῐ	εἰσπλέοις	εἰσπλέοι	εἰσπλέοιτον	εἰσπλεοίτην	εἰσπλέοιμεν	εἰσπλέοιτε	εἰσπλέοιεν
	imperative		εἴσπλει	εἰσπλείτω	εἰσπλεῖτον	εἰσπλείτων		εἰσπλεῖτε	εἰσπλεόντων
middle/ passive	indicative	εἰσπλέομαι	εἰσπλέῃ, πεἰσλεῖ	εἰσπλεῖται	εἰσπλεῖσθον	εἰσπλεῖσθον	εἰσπλεόμεθᾰ	εἰσπλεῖσθε	εἰσπλέονται
	subjunctive	εἰσπλέωμαι	εἰσπλέῃ	εἰσπλέηται	εἰσπλέησθον	εἰσπλέησθον	εἰσπλεώμεθᾰ	εἰσπλέησθε	εἰσπλέωνται
	optative	εἰσπλεοίμην	εἰσπλέοιο	εἰσπλέοιτο	εἰσπλέοισθον	εἰσπλεοίσθην	εἰσπλεοίμεθᾰ	εἰσπλέοισθε	εἰσπλέοιντο
	imperative		εἰσπλέου	εἰσπλείσθω	εἰσπλεῖσθον	εἰσπλείσθων		εἰσπλεῖσθε	εἰσπλεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		εἰσπλεῖν				εἰσπλεῖσθαι
participle	m	εἰσπλέων				εἰσπλεόμενος
	f	εἰσπλέουσᾰ				εἰσπλεομένη
	n	εἰσπλέον				εἰσπλεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: εἰσέπλεον, εἰσεπλεόμην (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσέπλεον	εἰσέπλεις	εἰσέπλει	εἰσεπλεῖτον	εἰσεπλείτην	εἰσεπλέομεν	εἰσεπλεῖτε	εἰσέπλεον
middle/ passive	indicative	εἰσεπλεόμην	εἰσεπλέου	εἰσεπλεῖτο	εἰσεπλεῖσθον	εἰσεπλείσθην	εἰσεπλεόμεθᾰ	εἰσεπλεῖσθε	εἰσεπλέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: εἰσπλεύσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	εἰσπλεύσομαι	εἰσπλεύσῃ, εἰσπλεύσει	εἰσπλεύσεται	εἰσπλεύσεσθον	εἰσπλεύσεσθον	εἰσπλευσόμεθᾰ	εἰσπλεύσεσθε	εἰσπλεύσονται
	optative	εἰσπλευσοίμην	εἰσπλεύσοιο	εἰσπλεύσοιτο	εἰσπλεύσοισθον	εἰσπλευσοίσθην	εἰσπλευσοίμεθᾰ	εἰσπλεύσοισθε	εἰσπλεύσοιντο
					middle
infinitive					εἰσπλεύσεσθαι
participle	m				εἰσπλευσόμενος
	f				εἰσπλευσομένη
	n				εἰσπλευσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: εἰσέπλευσᾰ, εἰσεπλεύσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσέπλευσᾰ	εἰσέπλευσᾰς	εἰσέπλευσε(ν)	εἰσεπλεύσᾰτον	εἰσεπλευσᾰ́την	εἰσεπλεύσᾰμεν	εἰσεπλεύσᾰτε	εἰσέπλευσᾰν
	subjunctive	εἰσπλεύσω	εἰσπλεύσῃς	εἰσπλεύσῃ	εἰσπλεύσητον	εἰσπλεύσητον	εἰσπλεύσωμεν	εἰσπλεύσητε	εἰσπλεύσωσῐ(ν)
	optative	εἰσπλεύσαιμῐ	εἰσπλεύσειᾰς, εἰσπλεύσαις	εἰσπλεύσειε(ν), εἰσπλεύσαι	εἰσπλεύσαιτον	εἰσπλευσαίτην	εἰσπλεύσαιμεν	εἰσπλεύσαιτε	εἰσπλεύσειᾰν, εἰσπλεύσαιεν
	imperative		εἴσπλευσον	εἰσπλευσᾰ́τω	εἰσπλεύσᾰτον	εἰσπλευσᾰ́των		εἰσπλεύσᾰτε	εἰσπλευσᾰ́ντων
passive	indicative	εἰσεπλεύσθην	εἰσεπλεύσθης	εἰσεπλεύσθη	εἰσεπλεύσθητον	εἰσεπλευσθήτην	εἰσεπλεύσθημεν	εἰσεπλεύσθητε	εἰσεπλεύσθησᾰν
	subjunctive	εἰσπλευσθῶ	εἰσπλευσθῇς	εἰσπλευσθῇ	εἰσπλευσθῆτον	εἰσπλευσθῆτον	εἰσπλευσθῶμεν	εἰσπλευσθῆτε	εἰσπλευσθῶσῐ(ν)
	optative	εἰσπλευσθείην	εἰσπλευσθείης	εἰσπλευσθείη	εἰσπλευσθεῖτον, εἰσπλευσθείητον	εἰσπλευσθείτην, εἰσπλευσθειήτην	εἰσπλευσθεῖμεν, εἰσπλευσθείημεν	εἰσπλευσθεῖτε, εἰσπλευσθείητε	εἰσπλευσθεῖεν, εἰσπλευσθείησᾰν
	imperative		εἰσπλεύσθητῐ	εἰσπλευσθήτω	εἰσπλεύσθητον	εἰσπλευσθήτων		εἰσπλεύσθητε	εἰσπλευσθέντων
		active					passive
infinitive		εἰσπλεῦσαι					εἰσπλευσθῆναι
participle	m	εἰσπλεύσᾱς					εἰσπλευσθείς
	f	εἰσπλεύσᾱσᾰ					εἰσπλευσθεῖσᾰ
	n	εἰσπλεῦσᾰν					εἰσπλευσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: εἰσπέπλευκᾰ, εἰσπέπλευσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσπέπλευκᾰ	εἰσπέπλευκᾰς	εἰσπέπλευκε(ν)	εἰσπεπλεύκᾰτον	εἰσπεπλεύκᾰτον	εἰσπεπλεύκᾰμεν	εἰσπεπλεύκᾰτε	εἰσπεπλεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	εἰσπεπλεύκω	εἰσπεπλεύκῃς	εἰσπεπλεύκῃ	εἰσπεπλεύκητον	εἰσπεπλεύκητον	εἰσπεπλεύκωμεν	εἰσπεπλεύκητε	εἰσπεπλεύκωσῐ(ν)
	optative	εἰσπεπλεύκοιμῐ, εἰσπεπλευκοίην	εἰσπεπλεύκοις, εἰσπεπλευκοίης	εἰσπεπλεύκοι, εἰσπεπλευκοίη	εἰσπεπλεύκοιτον	εἰσπεπλευκοίτην	εἰσπεπλεύκοιμεν	εἰσπεπλεύκοιτε	εἰσπεπλεύκοιεν
	imperative		εἰσπέπλευκε	εἰσπεπλευκέτω	εἰσπεπλεύκετον	εἰσπεπλευκέτων		εἰσπεπλεύκετε	εἰσπεπλευκόντων
middle/ passive	indicative	εἰσπέπλευσμαι	εἰσπέπλευσαι	εἰσπέπλευσται	εἰσπέπλευσθον	εἰσπέπλευσθον	εἰσπεπλεύσμεθᾰ	εἰσπέπλευσθε	εἰσπεπλεύσᾰται
	subjunctive	εἰσπεπλευσμένος ὦ	εἰσπεπλευσμένος ᾖς	εἰσπεπλευσμένος ᾖ	εἰσπεπλευσμένω ἦτον	εἰσπεπλευσμένω ἦτον	εἰσπεπλευσμένοι ὦμεν	εἰσπεπλευσμένοι ἦτε	εἰσπεπλευσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	εἰσπεπλευσμένος εἴην	εἰσπεπλευσμένος εἴης	εἰσπεπλευσμένος εἴη	εἰσπεπλευσμένω εἴητον/εἶτον	εἰσπεπλευσμένω εἰήτην/εἴτην	εἰσπεπλευσμένοι εἴημεν/εἶμεν	εἰσπεπλευσμένοι εἴητε/εἶτε	εἰσπεπλευσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		εἰσπέπλευσο	εἰσπεπλεύσθω	εἰσπέπλευσθον	εἰσπεπλεύσθων		εἰσπέπλευσθε	εἰσπεπλεύσθων
		active				middle/passive
infinitive		εἰσπεπλευκέναι				εἰσπεπλεῦσθαι
participle	m	εἰσπεπλευκώς				εἰσπεπλευσμένος
	f	εἰσπεπλευκυῖᾰ				εἰσπεπλευσμένη
	n	εἰσπεπλευκός				εἰσπεπλευσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• Greek: εισπλέω (eispléo)

Further reading

• εἰσπλέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• εἰσπλέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “εἰσπλέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • enter idem, page 277.
  • sail idem, page 731.