κατανοητός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
κατανοητός • (katanoïtós) m (feminine κατανοητή, neuter κατανοητό)
Declension[edit]
Declension of κατανοητός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | κατανοητός • | κατανοητή • | κατανοητό • | κατανοητοί • | κατανοητές • | κατανοητά • |
| genitive | κατανοητού • | κατανοητής • | κατανοητού • | κατανοητών • | κατανοητών • | κατανοητών • |
| accusative | κατανοητό • | κατανοητή • | κατανοητό • | κατανοητούς • | κατανοητές • | κατανοητά • |
| vocative | κατανοητέ • | κατανοητή • | κατανοητό • | κατανοητοί • | κατανοητές • | κατανοητά • |
Related terms[edit]
- κατανόηση f (katanóisi, “comprehension”)