μαντήλα

Greek

Etymology

From Byzantine Greek μαντήλη (mantḗlē), μανδίλιον (mandílion), μαντίλιον (mantílion), μανδήλη (mandḗlē, “cloth, hand towel, handkerchief, tablecloth”), from Latin mantēle, mantēlium.

Pronunciation

• IPA^(key): /manˈdi.la/

Noun

μαντήλα • (mantíla) f (plural μαντήλες)

1. large mantilla or headscarf

Declension

declension of μαντήλα

case     \     number	singular	plural
nominative	μαντήλα •	μαντήλες •
genitive	μαντήλας •	—
accusative	μαντήλα •	μαντήλες •
vocative	μαντήλα •	μαντήλες •

Synonyms

• γεμενί n (gemení)
• τσεμπέρι n (tsempéri)
• φακιόλι n (fakióli)

Related terms

• μαντήλι n (mantíli, “small headscarf”)
• κεφαλομάντηλο n (kefalomántilo, “Cretan headband”)