μαστιχάω

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek[edit]

Etymology[edit]

Related to μασάομαι (masáomai), of unknown origin. Traditionally, cognate with Latin mandō (“I chew”), from Proto-Indo-European *mendʰ- (“to chew”), but the correspondence is irregular and the suffix is reminiscent of Pre-Greek.[1]

This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation[edit]

 

Verb[edit]

μᾰστῐχᾰ́ω • (mastikháō)

  1. to grind the teeth

Inflection[edit]

   Present: μᾰστῐχᾰ́ω (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μᾰστῐχᾰ́ω μᾰστῐχᾰ́εις μᾰστῐχᾰ́ει μᾰστῐχᾰ́ετον μᾰστῐχᾰ́ετον μᾰστῐχᾰ́ομεν μᾰστῐχᾰ́ετε μᾰστῐχᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive μᾰστῐχᾰ́ω μᾰστῐχᾰ́ῃς μᾰστῐχᾰ́ῃ μᾰστῐχᾰ́ητον μᾰστῐχᾰ́ητον μᾰστῐχᾰ́ωμεν μᾰστῐχᾰ́ητε μᾰστῐχᾰ́ωσῐ(ν)
optative μᾰστῐχᾰ́οιμῐ μᾰστῐχᾰ́οις μᾰστῐχᾰ́οι μᾰστῐχᾰ́οιτον μᾰστῐχᾰοίτην μᾰστῐχᾰ́οιμεν μᾰστῐχᾰ́οιτε μᾰστῐχᾰ́οιεν
imperative   μᾰστῐ́χᾰε μᾰστῐχᾰέτω μᾰστῐχᾰ́ετον μᾰστῐχᾰέτων   μᾰστῐχᾰ́ετε μᾰστῐχᾰόντων
active
infinitive μᾰστῐχᾰ́ειν
participle m μᾰστῐχᾰ́ων
f μᾰστῐχᾰ́ουσᾰ
n μᾰστῐχᾰ́ον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: μᾰστῐχῶ (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μᾰστῐχῶ μᾰστῐχᾷς μᾰστῐχᾷ μᾰστῐχᾶτον μᾰστῐχᾶτον μᾰστῐχῶμεν μᾰστῐχᾶτε μᾰστῐχῶσῐ(ν)
subjunctive μᾰστῐχῶ μᾰστῐχᾷς μᾰστῐχᾷ μᾰστῐχᾶτον μᾰστῐχᾶτον μᾰστῐχῶμεν μᾰστῐχᾶτε μᾰστῐχῶσῐ(ν)
optative μᾰστῐχῴην,
μᾰστῐχῷμῐ 		μᾰστῐχῴης,
μᾰστῐχῷς 		μᾰστῐχῴη,
μᾰστῐχῷ 		μᾰστῐχῷτον,
μᾰστῐχῴητον 		μᾰστῐχῴτην,
μᾰστῐχῳήτην 		μᾰστῐχῷμεν,
μᾰστῐχῴημεν 		μᾰστῐχῷτε,
μᾰστῐχῴητε 		μᾰστῐχῷεν,
μᾰστῐχῴησᾰν
imperative   μᾰστῐ́χᾱ μᾰστῐχᾱ́τω μᾰστῐχᾶτον μᾰστῐχᾱ́των   μᾰστῐχᾶτε μᾰστῐχώντων
active
infinitive μᾰστῐχᾶν
participle m μᾰστῐχῶν
f μᾰστῐχῶσᾰ
n μᾰστῐχῶν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐμᾰστῐ́χᾰον (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμᾰστῐ́χᾰον ἐμᾰστῐ́χᾰες ἐμᾰστῐ́χᾰε(ν) ἐμᾰστῐχᾰ́ετον ἐμᾰστῐχᾰέτην ἐμᾰστῐχᾰ́ομεν ἐμᾰστῐχᾰ́ετε ἐμᾰστῐ́χᾰον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐμᾰστῐ́χων (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμᾰστῐ́χων ἐμᾰστῐ́χᾱς ἐμᾰστῐ́χᾱ ἐμᾰστῐχᾶτον ἐμᾰστῐχᾱ́την ἐμᾰστῐχῶμεν ἐμᾰστῐχᾶτε ἐμᾰστῐ́χων
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: μᾰστῐχήσω
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μᾰστῐχήσω μᾰστῐχήσεις μᾰστῐχήσει μᾰστῐχήσετον μᾰστῐχήσετον μᾰστῐχήσομεν μᾰστῐχήσετε μᾰστῐχήσουσῐ(ν)
optative μᾰστῐχήσοιμῐ μᾰστῐχήσοις μᾰστῐχήσοι μᾰστῐχήσοιτον μᾰστῐχησοίτην μᾰστῐχήσοιμεν μᾰστῐχήσοιτε μᾰστῐχήσοιεν
active
infinitive μᾰστῐχήσειν
participle m μᾰστῐχήσων
f μᾰστῐχήσουσᾰ
n μᾰστῐχῆσον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐμᾰστῐ́χησᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμᾰστῐ́χησᾰ ἐμᾰστῐ́χησᾰς ἐμᾰστῐ́χησε(ν) ἐμᾰστῐχήσᾰτον ἐμᾰστῐχησᾰ́την ἐμᾰστῐχήσᾰμεν ἐμᾰστῐχήσᾰτε ἐμᾰστῐ́χησᾰν
subjunctive μᾰστῐχήσω μᾰστῐχήσῃς μᾰστῐχήσῃ μᾰστῐχήσητον μᾰστῐχήσητον μᾰστῐχήσωμεν μᾰστῐχήσητε μᾰστῐχήσωσῐ(ν)
optative μᾰστῐχήσαιμῐ μᾰστῐχήσειᾰς,
μᾰστῐχήσαις 		μᾰστῐχήσειε(ν),
μᾰστῐχήσαι 		μᾰστῐχήσαιτον μᾰστῐχησαίτην μᾰστῐχήσαιμεν μᾰστῐχήσαιτε μᾰστῐχήσειᾰν,
μᾰστῐχήσαιεν
imperative   μᾰστῐ́χησον μᾰστῐχησᾰ́τω μᾰστῐχήσᾰτον μᾰστῐχησᾰ́των   μᾰστῐχήσᾰτε μᾰστῐχησᾰ́ντων
active
infinitive μᾰστῐχῆσαι
participle m μᾰστῐχήσᾱς
f μᾰστῐχήσᾱσᾰ
n μᾰστῐχῆσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: μεμᾰστῐ́χηκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μεμᾰστῐ́χηκᾰ μεμᾰστῐ́χηκᾰς μεμᾰστῐ́χηκε(ν) μεμᾰστῐχήκᾰτον μεμᾰστῐχήκᾰτον μεμᾰστῐχήκᾰμεν μεμᾰστῐχήκᾰτε μεμᾰστῐχήκᾱσῐ(ν)
subjunctive μεμᾰστῐχήκω μεμᾰστῐχήκῃς μεμᾰστῐχήκῃ μεμᾰστῐχήκητον μεμᾰστῐχήκητον μεμᾰστῐχήκωμεν μεμᾰστῐχήκητε μεμᾰστῐχήκωσῐ(ν)
optative μεμᾰστῐχήκοιμῐ,
μεμᾰστῐχηκοίην 		μεμᾰστῐχήκοις,
μεμᾰστῐχηκοίης 		μεμᾰστῐχήκοι,
μεμᾰστῐχηκοίη 		μεμᾰστῐχήκοιτον μεμᾰστῐχηκοίτην μεμᾰστῐχήκοιμεν μεμᾰστῐχήκοιτε μεμᾰστῐχήκοιεν
imperative   μεμᾰστῐ́χηκε μεμᾰστῐχηκέτω μεμᾰστῐχήκετον μεμᾰστῐχηκέτων   μεμᾰστῐχήκετε μεμᾰστῐχηκόντων
active
infinitive μεμᾰστῐχηκέναι
participle m μεμᾰστῐχηκώς
f μεμᾰστῐχηκυῖᾰ
n μεμᾰστῐχηκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐμεμᾰστῐχήκειν
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμεμᾰστῐχήκειν,
ἐμεμᾰστῐχήκη 		ἐμεμᾰστῐχήκεις,
ἐμεμᾰστῐχήκης 		ἐμεμᾰστῐχήκει(ν) ἐμεμᾰστῐχήκετον ἐμεμᾰστῐχηκέτην ἐμεμᾰστῐχήκεμεν ἐμεμᾰστῐχήκετε ἐμεμᾰστῐχήκεσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • → Latin: masticō (see there for further descendants)

References[edit]

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “μασάομαι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 909
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=μαστιχάω&oldid=76657079"