πελεμίζω

Ancient Greek

Etymology

Perhaps from a derivative of Proto-Indo-European *pel- (“drive”) + -ίζω (-ízō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.le.míz.dɔː/ → /pe.leˈmi.zo/ → /pe.leˈmi.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.le.míz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.leˈmi.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.leˈmi.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.leˈmi.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.leˈmi.zo/

Verb

πελεμίζω • (pelemízō) (Epic)

1. to shake, cause to quiver or tremble
2. to struggle at the bow in order to bend it
3. to drive (someone) from their post

Conjugation

   Present: πελεμίζω, πελεμίζομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πελεμίζω	πελεμίζεις	πελεμίζει	πελεμίζετον	πελεμίζετον	πελεμίζομεν	πελεμίζετε	πελεμίζουσῐ(ν)
	subjunctive	πελεμίζω, πελεμίζωμῐ	πελεμίζῃς, πελεμίζῃσθᾰ	πελεμίζῃ, πελεμίζῃσῐ	πελεμίζητον	πελεμίζητον	πελεμίζωμεν	πελεμίζητε	πελεμίζωσῐ(ν)
	optative	πελεμίζοιμῐ	πελεμίζοισ(θᾰ)	πελεμίζοι	πελεμίζοιτον	πελεμιζοίτην	πελεμίζοιμεν	πελεμίζοιτε	πελεμίζοιεν
	imperative		πελέμιζε	πελεμιζέτω	πελεμίζετον	πελεμιζέτων		πελεμίζετε	πελεμιζόντων
middle/ passive	indicative	πελεμίζομαι	πελεμίζεαι	πελεμίζεται	πελεμίζεσθον	πελεμίζεσθον	πελεμιζόμε(σ)θᾰ	πελεμίζεσθε	πελεμίζονται
	subjunctive	πελεμίζωμαι	πελεμίζηαι	πελεμίζηται	πελεμίζησθον	πελεμίζησθον	πελεμιζώμε(σ)θᾰ	πελεμίζησθε	πελεμίζωνται
	optative	πελεμιζοίμην	πελεμίζοιο	πελεμίζοιτο	πελεμίζοισθον	πελεμιζοίσθην	πελεμιζοίμε(σ)θᾰ	πελεμίζοισθε	πελεμιζοίᾰτο
	imperative		πελεμίζεο	πελεμιζέσθω	πελεμίζεσθον	πελεμιζέσθων		πελεμίζεσθε	πελεμιζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πελεμίζειν/πελεμιζέμεν(αι)/πελεμιζμέναι				πελεμίζεσθαι
participle	m	πελεμίζων				πελεμιζόμενος
	f	πελεμίζουσᾰ				πελεμιζομένη
	n	πελεμῖζον				πελεμιζόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: πελέμιζον, πελεμιζόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πελέμιζον	πελέμιζες	πελέμιζε(ν)	πελεμίζετον	πελεμιζέτην	πελεμίζομεν	πελεμίζετε	πελέμιζον
middle/ passive	indicative	πελεμιζόμην	πελεμίζου	πελεμίζετο	πελεμίζεσθον	πελεμιζέσθην	πελεμιζόμε(σ)θᾰ	πελεμίζεσθε	πελεμίζοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πελέμιξᾰ, πελεμιξᾰ́μην, πελεμίχθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πελέμιξᾰ	πελέμιξᾰς	πελέμιξε(ν)	πελεμίξᾰτον	πελεμιξᾰ́την	πελεμίξᾰμεν	πελεμίξᾰτε	πελέμιξᾰν
	subjunctive	πελεμίξω, πελεμίξωμῐ	πελεμίξῃς, πελεμίξῃσθᾰ	πελεμίξῃ, πελεμίξῃσῐ	πελεμίξητον	πελεμίξητον	πελεμίξωμεν	πελεμίξητε	πελεμίξωσῐ(ν)
	optative	πελεμίξαιμῐ	πελεμίξαις, πελεμίξαισθᾰ, πελεμίξειᾰς	πελεμίξειε(ν), πελεμίξαι	πελεμιξεῖτον	πελεμιξείτην	πελεμιξεῖμεν	πελεμιξεῖτε	πελεμιξεῖεν
	imperative		πελέμιξον	πελεμιξᾰ́τω	πελεμίξᾰτον	πελεμιξᾰ́των		πελεμίξᾰτε	πελεμιξᾰ́ντων
middle	indicative	πελεμιξᾰ́μην	πελεμίξᾰο	πελεμίξᾰτο	πελεμίξᾰσθον	πελεμιξᾰ́σθην	πελεμιξᾰ́με(σ)θᾰ	πελεμίξᾰσθε	πελεμίξᾰντο
	subjunctive	πελεμίξωμαι	πελεμίξηαι	πελεμίξηται	πελεμίξησθον	πελεμίξησθον	πελεμιξώμε(σ)θᾰ	πελεμίξησθε	πελεμίξωνται
	optative	πελεμιξαίμην	πελεμίξαιο	πελεμίξαιτο	πελεμίξαισθον	πελεμιξαίσθην	πελεμιξαίμε(σ)θᾰ	πελεμίξαισθε	πελεμιξαίᾰτο
	imperative		πελέμιξαι	πελεμιξᾰ́σθω	πελεμίξᾰσθον	πελεμιξᾰ́σθων		πελεμίξᾰσθε	πελεμιξᾰ́σθων
passive	indicative	πελεμίχθην	πελεμίχθης	πελεμίχθη	πελεμίχθητον	πελεμιχθήτην	πελεμίχθημεν	πελεμίχθητε	πελεμίχθησᾰν, πελέμιχθεν
	subjunctive	πελεμιχθῶ	πελεμιχθῇς	πελεμιχθῇ	πελεμιχθῆτον	πελεμιχθῆτον	πελεμιχθῶμεν	πελεμιχθῆτε	πελεμιχθῶσῐ(ν)
	optative	πελεμιχθείην	πελεμιχθείης	πελεμιχθείη	πελεμιχθεῖτον, πελεμιχθείητον	πελεμιχθείτην, πελεμιχθειήτην	πελεμιχθεῖμεν, πελεμιχθείημεν	πελεμιχθεῖτε, πελεμιχθείητε	πελεμίχθειεν, πελεμιχθείησᾰν
	imperative		πελεμίχθητῐ	πελεμιχθήτω	πελεμίχθητον	πελεμιχθήτων		πελεμίχθητε	πελεμιχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πελεμῖξαι/πελεμιξᾰ́μεν/πελεμιξᾰμέναι			πελεμίξᾰσθαι		πελεμιχθῆναι/πελεμιχθήμεναι
participle	m	πελεμίξᾱς			πελεμιξᾰ́μενος		πελεμιχθείς
	f	πελεμίξᾱσᾰ			πελεμιξᾰμένη		πελεμιχθεῖσᾰ
	n	πελεμῖξᾰν			πελεμιξᾰ́μενον		πελεμιχθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “πελεμίζω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• πελεμίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• πελεμίζω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “πελεμίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πελεμίζω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter