περίκομμα

Ancient Greek

Etymology

From περικόπτω (perikóptō, “to cut all round, mutilate”) +‎ -μα (-ma).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.rí.kom.ma/ → /peˈri.kom.ma/ → /peˈri.ko.ma/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.rí.kom.ma/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /peˈri.kom.ma/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /peˈri.kom.ma/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /peˈri.kom.ma/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /peˈri.ko.ma/

Noun

περῐ́κομμᾰ • (períkomma) n (genitive περῐκόμμᾰτος); third declension

1. mincemeat, trimmings

Inflection

Third declension of τὸ περῐ́κομμᾰ; τοῦ περῐκόμμᾰτος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ περῐ́κομμᾰ tò períkomma	τὼ περῐκόμμᾰτε tṑ perikómmate	τᾰ̀ περῐκόμμᾰτᾰ tà perikómmata
Genitive	τοῦ περῐκόμμᾰτος toû perikómmatos	τοῖν περῐκομμᾰ́τοιν toîn perikommátoin	τῶν περῐκομμᾰ́των tôn perikommátōn
Dative	τῷ περῐκόμμᾰτῐ tôi perikómmati	τοῖν περῐκομμᾰ́τοιν toîn perikommátoin	τοῖς περῐκόμμᾰσῐ / περῐκόμμᾰσῐν toîs perikómmasi(n)
Accusative	τὸ περῐ́κομμᾰ tò períkomma	τὼ περῐκόμμᾰτε tṑ perikómmate	τᾰ̀ περῐκόμμᾰτᾰ tà perikómmata
Vocative	περῐ́κομμᾰ períkomma	περῐκόμμᾰτε perikómmate	περῐκόμμᾰτᾰ perikómmata
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• περικομμάτιον (perikommátion)

Further reading

• “περίκομμα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• περίκομμα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette