περιτείχισμα

Ancient Greek

Etymology

From περιτειχίζω (periteikhízō, “to make a wall around”) +‎ -μα (-ma, “a suffix forming a noun from a verb”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.těː.kʰiz.ma/ → /pe.riˈti.çiz.ma/ → /pe.riˈti.çiz.ma/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.těː.kʰiz.ma/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.riˈti.kʰiz.ma/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.riˈti.çiz.ma/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.riˈti.çiz.ma/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.riˈti.çiz.ma/

Noun

περῐτείχισμᾰ • (periteíkhisma) n (genitive περῐτειχίσμᾰτος); third declension

1. a circumvallation

Inflection

Third declension of τὸ περῐτείχισμᾰ; τοῦ περῐτειχίσμᾰτος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ περῐτείχισμᾰ tò periteíkhisma	τὼ περῐτειχίσμᾰτε tṑ periteikhísmate	τᾰ̀ περῐτειχίσμᾰτᾰ tà periteikhísmata
Genitive	τοῦ περῐτειχίσμᾰτος toû periteikhísmatos	τοῖν περῐτειχισμᾰ́τοιν toîn periteikhismátoin	τῶν περῐτειχισμᾰ́των tôn periteikhismátōn
Dative	τῷ περῐτειχίσμᾰτῐ tôi periteikhísmati	τοῖν περῐτειχισμᾰ́τοιν toîn periteikhismátoin	τοῖς περῐτειχίσμᾰσῐ / περῐτειχίσμᾰσῐν toîs periteikhísmasi(n)
Accusative	τὸ περῐτείχισμᾰ tò periteíkhisma	τὼ περῐτειχίσμᾰτε tṑ periteikhísmate	τᾰ̀ περῐτειχίσμᾰτᾰ tà periteikhísmata
Vocative	περῐτείχισμᾰ periteíkhisma	περῐτειχίσμᾰτε periteikhísmate	περῐτειχίσμᾰτᾰ periteikhísmata
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.