περιτειχίσματε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.teː.kʰíz.ma.te/ → /pe.ri.tiˈçiz.ma.te/ → /pe.ri.tiˈçiz.ma.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.teː.kʰíz.ma.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ri.tiˈkʰiz.ma.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ri.tiˈçiz.ma.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ri.tiˈçiz.ma.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ri.tiˈçiz.ma.te/

Noun

περῐτειχίσμᾰτε • (periteikhísmate)

1. nominative/accusative/vocative dual of περιτείχισμα (periteíkhisma)