προλύω

Ancient Greek

Etymology

From προ- (pro-, “before”) +‎ λῡ́ω (lū́ō, “loosen, dissolve”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.ly̌ː.ɔː/ → /proˈly.o/ → /proˈli.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ly̌ː.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈly.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈly.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈly.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈli.o/

Verb

προλῡ́ω • (prolū́ō)

1. to undo, refute before

Conjugation

   Present: προλῡ́ω, προλῡ́ομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προλῡ́ω	προλῡ́εις	προλῡ́ει	προλῡ́ετον	προλῡ́ετον	προλῡ́ομεν	προλῡ́ετε	προλῡ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	προλῡ́ω	προλῡ́ῃς	προλῡ́ῃ	προλῡ́ητον	προλῡ́ητον	προλῡ́ωμεν	προλῡ́ητε	προλῡ́ωσῐ(ν)
	optative	προλῡ́οιμῐ	προλῡ́οις	προλῡ́οι	προλῡ́οιτον	προλῡοίτην	προλῡ́οιμεν	προλῡ́οιτε	προλῡ́οιεν
	imperative		πρόλῡε	προλῡέτω	προλῡ́ετον	προλῡέτων		προλῡ́ετε	προλῡόντων
middle/ passive	indicative	προλῡ́ομαι	προλῡ́ῃ, προλῡ́ει	προλῡ́εται	προλῡ́εσθον	προλῡ́εσθον	προλῡόμεθᾰ	προλῡ́εσθε	προλῡ́ονται
	subjunctive	προλῡ́ωμαι	προλῡ́ῃ	προλῡ́ηται	προλῡ́ησθον	προλῡ́ησθον	προλῡώμεθᾰ	προλῡ́ησθε	προλῡ́ωνται
	optative	προλῡοίμην	προλῡ́οιο	προλῡ́οιτο	προλῡ́οισθον	προλῡοίσθην	προλῡοίμεθᾰ	προλῡ́οισθε	προλῡ́οιντο
	imperative		προλῡ́ου	προλῡέσθω	προλῡ́εσθον	προλῡέσθων		προλῡ́εσθε	προλῡέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προλῡ́ειν				προλῡ́εσθαι
participle	m	προλῡ́ων				προλῡόμενος
	f	προλῡ́ουσᾰ				προλῡομένη
	n	προλῦον				προλῡόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προέλῡον, προελῡόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προέλῡον	προέλῡες	προέλῡε(ν)	προελῡ́ετον	προελῡέτην	προελῡ́ομεν	προελῡ́ετε	προέλῡον
middle/ passive	indicative	προελῡόμην	προελῡ́ου	προελῡ́ετο	προελῡ́εσθον	προελῡέσθην	προελῡόμεθᾰ	προελῡ́εσθε	προελῡ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προλῡ́σω, προλῡ́σομαι, προλῠθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προλῡ́σω	προλῡ́σεις	προλῡ́σει	προλῡ́σετον	προλῡ́σετον	προλῡ́σομεν	προλῡ́σετε	προλῡ́σουσῐ(ν)
	optative	προλῡ́σοιμῐ	προλῡ́σοις	προλῡ́σοι	προλῡ́σοιτον	προλῡσοίτην	προλῡ́σοιμεν	προλῡ́σοιτε	προλῡ́σοιεν
middle	indicative	προλῡ́σομαι	προλῡ́σῃ, προλῡ́σει	προλῡ́σεται	προλῡ́σεσθον	προλῡ́σεσθον	προλῡσόμεθᾰ	προλῡ́σεσθε	προλῡ́σονται
	optative	προλῡσοίμην	προλῡ́σοιο	προλῡ́σοιτο	προλῡ́σοισθον	προλῡσοίσθην	προλῡσοίμεθᾰ	προλῡ́σοισθε	προλῡ́σοιντο
passive	indicative	προλῠθήσομαι	προλῠθήσῃ	προλῠθήσεται	προλῠθήσεσθον	προλῠθήσεσθον	προλῠθησόμεθᾰ	προλῠθήσεσθε	προλῠθήσονται
	optative	προλῠθησοίμην	προλῠθήσοιο	προλῠθήσοιτο	προλῠθήσοισθον	προλῠθησοίσθην	προλῠθησοίμεθᾰ	προλῠθήσοισθε	προλῠθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		προλῡ́σειν			προλῡ́σεσθαι		προλῠθήσεσθαι
participle	m	προλῡ́σων			προλῡσόμενος		προλῠθησόμενος
	f	προλῡ́σουσᾰ			προλῡσομένη		προλῠθησομένη
	n	προλῦσον			προλῡσόμενον		προλῠθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προέλῡσᾰ, προελῡσᾰ́μην, προελῠ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προέλῡσᾰ	προέλῡσᾰς	προέλῡσε(ν)	προελῡ́σᾰτον	προελῡσᾰ́την	προελῡ́σᾰμεν	προελῡ́σᾰτε	προέλῡσᾰν
	subjunctive	προλῡ́σω	προλῡ́σῃς	προλῡ́σῃ	προλῡ́σητον	προλῡ́σητον	προλῡ́σωμεν	προλῡ́σητε	προλῡ́σωσῐ(ν)
	optative	προλῡ́σαιμῐ	προλῡ́σειᾰς, προλῡ́σαις	προλῡ́σειε(ν), προλῡ́σαι	προλῡ́σαιτον	προλῡσαίτην	προλῡ́σαιμεν	προλῡ́σαιτε	προλῡ́σειᾰν, προλῡ́σαιεν
	imperative		πρόλῡσον	προλῡσᾰ́τω	προλῡ́σᾰτον	προλῡσᾰ́των		προλῡ́σᾰτε	προλῡσᾰ́ντων
middle	indicative	προελῡσᾰ́μην	προελῡ́σω	προελῡ́σᾰτο	προελῡ́σᾰσθον	προελῡσᾰ́σθην	προελῡσᾰ́μεθᾰ	προελῡ́σᾰσθε	προελῡ́σᾰντο
	subjunctive	προλῡ́σωμαι	προλῡ́σῃ	προλῡ́σηται	προλῡ́σησθον	προλῡ́σησθον	προλῡσώμεθᾰ	προλῡ́σησθε	προλῡ́σωνται
	optative	προλῡσαίμην	προλῡ́σαιο	προλῡ́σαιτο	προλῡ́σαισθον	προλῡσαίσθην	προλῡσαίμεθᾰ	προλῡ́σαισθε	προλῡ́σαιντο
	imperative		πρόλῡσαι	προλῡσᾰ́σθω	προλῡ́σᾰσθον	προλῡσᾰ́σθων		προλῡ́σᾰσθε	προλῡσᾰ́σθων
passive	indicative	προελῠ́θην	προελῠ́θης	προελῠ́θη	προελῠ́θητον	προελῠθήτην	προελῠ́θημεν	προελῠ́θητε	προελῠ́θησᾰν
	subjunctive	προλῠθῶ	προλῠθῇς	προλῠθῇ	προλῠθῆτον	προλῠθῆτον	προλῠθῶμεν	προλῠθῆτε	προλῠθῶσῐ(ν)
	optative	προλῠθείην	προλῠθείης	προλῠθείη	προλῠθεῖτον, προλῠθείητον	προλῠθείτην, προλῠθειήτην	προλῠθεῖμεν, προλῠθείημεν	προλῠθεῖτε, προλῠθείητε	προλῠθεῖεν, προλῠθείησᾰν
	imperative		προλῠ́θητῐ	προλῠθήτω	προλῠ́θητον	προλῠθήτων		προλῠ́θητε	προλῠθέντων
		active			middle		passive
infinitive		προλῦσαι			προλῡ́σᾰσθαι		προλῠθῆναι
participle	m	προλῡ́σᾱς			προλῡσᾰ́μενος		προλῠθείς
	f	προλῡ́σᾱσᾰ			προλῡσᾰμένη		προλῠθεῖσᾰ
	n	προλῦσᾰν			προλῡσᾰ́μενον		προλῠθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: προλέλῠκᾰ, προλέλῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προλέλῠκᾰ	προλέλῠκᾰς	προλέλῠκε(ν)	προλελῠ́κᾰτον	προλελῠ́κᾰτον	προλελῠ́κᾰμεν	προλελῠ́κᾰτε	προλελῠ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προλελῠ́κω	προλελῠ́κῃς	προλελῠ́κῃ	προλελῠ́κητον	προλελῠ́κητον	προλελῠ́κωμεν	προλελῠ́κητε	προλελῠ́κωσῐ(ν)
	optative	προλελῠ́κοιμῐ, προλελῠκοίην	προλελῠ́κοις, προλελῠκοίης	προλελῠ́κοι, προλελῠκοίη	προλελῠ́κοιτον	προλελῠκοίτην	προλελῠ́κοιμεν	προλελῠ́κοιτε	προλελῠ́κοιεν
	imperative		προλέλῠκε	προλελῠκέτω	προλελῠ́κετον	προλελῠκέτων		προλελῠ́κετε	προλελῠκόντων
middle/ passive	indicative	προλέλῠμαι	προλέλῠσαι	προλέλῠται	προλέλῠσθον	προλέλῠσθον	προλελῠ́μεθᾰ	προλέλῠσθε	προλέλῠνται
	subjunctive	προλελῠμένος ὦ	προλελῠμένος ᾖς	προλελῠμένος ᾖ	προλελῠμένω ἦτον	προλελῠμένω ἦτον	προλελῠμένοι ὦμεν	προλελῠμένοι ἦτε	προλελῠμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	προλελῠμένος εἴην	προλελῠμένος εἴης	προλελῠμένος εἴη	προλελῠμένω εἴητον/εἶτον	προλελῠμένω εἰήτην/εἴτην	προλελῠμένοι εἴημεν/εἶμεν	προλελῠμένοι εἴητε/εἶτε	προλελῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		προλέλῠσο	προλελῠ́σθω	προλέλῠσθον	προλελῠ́σθων		προλέλῠσθε	προλελῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		προλελῠκέναι				προλελῠ́σθαι
participle	m	προλελῠκώς				προλελῠμένος
	f	προλελῠκυῖᾰ				προλελῠμένη
	n	προλελῠκός				προλελῠμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: προελελῠ́κειν, προελελῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προελελῠ́κειν, προελελῠ́κη	προελελῠ́κεις, προελελῠ́κης	προελελῠ́κει(ν)	προελελῠ́κετον	προελελῠκέτην	προελελῠ́κεμεν	προελελῠ́κετε	προελελῠ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	προελελῠ́μην	προελέλῠσο	προελέλῠτο	προελέλῠσθον	προελελῠ́σθην	προελελῠ́μεθᾰ	προελέλῠσθε	προελέλῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future perfect: προλελῡ́σομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	προλελῡ́σομαι	προλελῡ́σῃ, προλελῡ́σει	προλελῡ́σεται	προλελῡ́σεσθον	προλελῡ́σεσθον	προλελῡσόμεθᾰ	προλελῡ́σεσθε	προλελῡ́σονται
	optative	προλελῡσοίμην	προλελῡ́σοιο	προλελῡ́σοιτο	προλελῡ́σοισθον	προλελῡσοίσθην	προλελῡσοίμεθᾰ	προλελῡ́σοισθε	προλελῡ́σοιντο
						middle/passive
infinitive						προλελῡ́σεσθαι
participle	m					προλελῡσόμενος
	f					προλελῡσομένη
	n					προλελῡσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• προλύτης (prolútēs)
• προλύται (prolútai)

Further reading

• προλύω in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• προλύω - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “προλύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press