προσαυδάω

Ancient Greek

Etymology

προσ- (pros-) +‎ αὐδάω (audáō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.sau̯.dá.ɔː/ → /pro.saβˈða.o/ → /pro.savˈða.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.sau̯.dá.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.sawˈda.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.saβˈða.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.savˈða.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.savˈða.o/

Verb

προσαυδάω • (prosaudáō)

1. to speak to, address
2. to speak of, speak about

Conjugation

   Present: προσαυδᾰ́ω, προσαυδᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσαυδᾰ́ω	προσαυδᾰ́εις	προσαυδᾰ́ει	προσαυδᾰ́ετον	προσαυδᾰ́ετον	προσαυδᾰ́ομεν	προσαυδᾰ́ετε	προσαυδᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	προσαυδᾰ́ω	προσαυδᾰ́ῃς	προσαυδᾰ́ῃ	προσαυδᾰ́ητον	προσαυδᾰ́ητον	προσαυδᾰ́ωμεν	προσαυδᾰ́ητε	προσαυδᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	προσαυδᾰ́οιμῐ	προσαυδᾰ́οις	προσαυδᾰ́οι	προσαυδᾰ́οιτον	προσαυδᾰοίτην	προσαυδᾰ́οιμεν	προσαυδᾰ́οιτε	προσαυδᾰ́οιεν
	imperative		προσαύδᾰε	προσαυδᾰέτω	προσαυδᾰ́ετον	προσαυδᾰέτων		προσαυδᾰ́ετε	προσαυδᾰόντων
middle/ passive	indicative	προσαυδᾰ́ομαι	προσαυδᾰ́ῃ, προσαυδᾰ́ει	προσαυδᾰ́εται	προσαυδᾰ́εσθον	προσαυδᾰ́εσθον	προσαυδᾰόμεθᾰ	προσαυδᾰ́εσθε	προσαυδᾰ́ονται
	subjunctive	προσαυδᾰ́ωμαι	προσαυδᾰ́ῃ	προσαυδᾰ́ηται	προσαυδᾰ́ησθον	προσαυδᾰ́ησθον	προσαυδᾰώμεθᾰ	προσαυδᾰ́ησθε	προσαυδᾰ́ωνται
	optative	προσαυδᾰοίμην	προσαυδᾰ́οιο	προσαυδᾰ́οιτο	προσαυδᾰ́οισθον	προσαυδᾰοίσθην	προσαυδᾰοίμεθᾰ	προσαυδᾰ́οισθε	προσαυδᾰ́οιντο
	imperative		προσαυδᾰ́ου	προσαυδᾰέσθω	προσαυδᾰ́εσθον	προσαυδᾰέσθων		προσαυδᾰ́εσθε	προσαυδᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσαυδᾰ́ειν				προσαυδᾰ́εσθαι
participle	m	προσαυδᾰ́ων				προσαυδᾰόμενος
	f	προσαυδᾰ́ουσᾰ				προσαυδᾰομένη
	n	προσαυδᾰ́ον				προσαυδᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: προσαυδῶ, προσαυδῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσαυδῶ	προσαυδᾷς	προσαυδᾷ	προσαυδᾶτον	προσαυδᾶτον	προσαυδῶμεν	προσαυδᾶτε	προσαυδῶσῐ(ν)
	subjunctive	προσαυδῶ	προσαυδᾷς	προσαυδᾷ	προσαυδᾶτον	προσαυδᾶτον	προσαυδῶμεν	προσαυδᾶτε	προσαυδῶσῐ(ν)
	optative	προσαυδῴην, προσαυδῷμῐ	προσαυδῴης, προσαυδῷς	προσαυδῴη, προσαυδῷ	προσαυδῷτον, προσαυδῴητον	προσαυδῴτην, προσαυδῳήτην	προσαυδῷμεν, προσαυδῴημεν	προσαυδῷτε, προσαυδῴητε	προσαυδῷεν, προσαυδῴησᾰν
	imperative		προσαύδᾱ	προσαυδᾱ́τω	προσαυδᾶτον	προσαυδᾱ́των		προσαυδᾶτε	προσαυδώντων
middle/ passive	indicative	προσαυδῶμαι	προσαυδᾷ	προσαυδᾶται	προσαυδᾶσθον	προσαυδᾶσθον	προσαυδώμεθᾰ	προσαυδᾶσθε	προσαυδῶνται
	subjunctive	προσαυδῶμαι	προσαυδᾷ	προσαυδᾶται	προσαυδᾶσθον	προσαυδᾶσθον	προσαυδώμεθᾰ	προσαυδᾶσθε	προσαυδῶνται
	optative	προσαυδῴμην	προσαυδῷο	προσαυδῷτο	προσαυδῷσθον	προσαυδῴσθην	προσαυδῴμεθᾰ	προσαυδῷσθε	προσαυδῷντο
	imperative		προσαυδῶ	προσαυδᾱ́σθω	προσαυδᾶσθον	προσαυδᾱ́σθων		προσαυδᾶσθε	προσαυδᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		προσαυδᾶν				προσαυδᾶσθαι
participle	m	προσαυδῶν				προσαυδώμενος
	f	προσαυδῶσᾰ				προσαυδωμένη
	n	προσαυδῶν				προσαυδώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προσηύδᾰον, προσηυδᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσηύδᾰον	προσηύδᾰες	προσηύδᾰε(ν)	προσηυδᾰ́ετον	προσηυδᾰέτην	προσηυδᾰ́ομεν	προσηυδᾰ́ετε	προσηύδᾰον
middle/ passive	indicative	προσηυδᾰόμην	προσηυδᾰ́ου	προσηυδᾰ́ετο	προσηυδᾰ́εσθον	προσηυδᾰέσθην	προσηυδᾰόμεθᾰ	προσηυδᾰ́εσθε	προσηυδᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προσηύδων, προσηυδώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσηύδων	προσηύδᾱς	προσηύδᾱ	προσηυδᾶτον	προσηυδᾱ́την	προσηυδῶμεν	προσηυδᾶτε	προσηύδων
middle/ passive	indicative	προσηυδώμην	προσηυδῶ	προσηυδᾶτο	προσηυδᾶσθον	προσηυδᾱ́σθην	προσηυδώμεθᾰ	προσηυδᾶσθε	προσηυδῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προσαυδήσω, προσαυδήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσαυδήσω	προσαυδήσεις	προσαυδήσει	προσαυδήσετον	προσαυδήσετον	προσαυδήσομεν	προσαυδήσετε	προσαυδήσουσῐ(ν)
	optative	προσαυδήσοιμῐ	προσαυδήσοις	προσαυδήσοι	προσαυδήσοιτον	προσαυδησοίτην	προσαυδήσοιμεν	προσαυδήσοιτε	προσαυδήσοιεν
middle	indicative	προσαυδήσομαι	προσαυδήσῃ, προσαυδήσει	προσαυδήσεται	προσαυδήσεσθον	προσαυδήσεσθον	προσαυδησόμεθᾰ	προσαυδήσεσθε	προσαυδήσονται
	optative	προσαυδησοίμην	προσαυδήσοιο	προσαυδήσοιτο	προσαυδήσοισθον	προσαυδησοίσθην	προσαυδησοίμεθᾰ	προσαυδήσοισθε	προσαυδήσοιντο
		active			middle
infinitive		προσαυδήσειν			προσαυδήσεσθαι
participle	m	προσαυδήσων			προσαυδησόμενος
	f	προσαυδήσουσᾰ			προσαυδησομένη
	n	προσαυδῆσον			προσαυδησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προσηύδησᾰ, προσηυδησᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσηύδησᾰ	προσηύδησᾰς	προσηύδησε(ν)	προσηυδήσᾰτον	προσηυδησᾰ́την	προσηυδήσᾰμεν	προσηυδήσᾰτε	προσηύδησᾰν
	subjunctive	προσαυδήσω	προσαυδήσῃς	προσαυδήσῃ	προσαυδήσητον	προσαυδήσητον	προσαυδήσωμεν	προσαυδήσητε	προσαυδήσωσῐ(ν)
	optative	προσαυδήσαιμῐ	προσαυδήσειᾰς, προσαυδήσαις	προσαυδήσειε(ν), προσαυδήσαι	προσαυδήσαιτον	προσαυδησαίτην	προσαυδήσαιμεν	προσαυδήσαιτε	προσαυδήσειᾰν, προσαυδήσαιεν
	imperative		προσαύδησον	προσαυδησᾰ́τω	προσαυδήσᾰτον	προσαυδησᾰ́των		προσαυδήσᾰτε	προσαυδησᾰ́ντων
middle	indicative	προσηυδησᾰ́μην	προσηυδήσω	προσηυδήσᾰτο	προσηυδήσᾰσθον	προσηυδησᾰ́σθην	προσηυδησᾰ́μεθᾰ	προσηυδήσᾰσθε	προσηυδήσᾰντο
	subjunctive	προσαυδήσωμαι	προσαυδήσῃ	προσαυδήσηται	προσαυδήσησθον	προσαυδήσησθον	προσαυδησώμεθᾰ	προσαυδήσησθε	προσαυδήσωνται
	optative	προσαυδησαίμην	προσαυδήσαιο	προσαυδήσαιτο	προσαυδήσαισθον	προσαυδησαίσθην	προσαυδησαίμεθᾰ	προσαυδήσαισθε	προσαυδήσαιντο
	imperative		προσαύδησαι	προσαυδησᾰ́σθω	προσαυδήσᾰσθον	προσαυδησᾰ́σθων		προσαυδήσᾰσθε	προσαυδησᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		προσαυδῆσαι			προσαυδήσᾰσθαι
participle	m	προσαυδήσᾱς			προσαυδησᾰ́μενος
	f	προσαυδήσᾱσᾰ			προσαυδησᾰμένη
	n	προσαυδῆσᾰν			προσαυδησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: προσηύδηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσηύδηκᾰ	προσηύδηκᾰς	προσηύδηκε(ν)	προσηυδήκᾰτον	προσηυδήκᾰτον	προσηυδήκᾰμεν	προσηυδήκᾰτε	προσηυδήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προσηυδήκω	προσηυδήκῃς	προσηυδήκῃ	προσηυδήκητον	προσηυδήκητον	προσηυδήκωμεν	προσηυδήκητε	προσηυδήκωσῐ(ν)
	optative	προσηυδήκοιμῐ, προσηυδηκοίην	προσηυδήκοις, προσηυδηκοίης	προσηυδήκοι, προσηυδηκοίη	προσηυδήκοιτον	προσηυδηκοίτην	προσηυδήκοιμεν	προσηυδήκοιτε	προσηυδήκοιεν
	imperative		προσηύδηκε	προσηυδηκέτω	προσηυδήκετον	προσηυδηκέτων		προσηυδήκετε	προσηυδηκόντων
		active
infinitive		προσηυδηκέναι
participle	m	προσηυδηκώς
	f	προσηυδηκυῖᾰ
	n	προσηυδηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: προσηυδήκειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσηυδήκειν, προσηυδήκη	προσηυδήκεις, προσηυδήκης	προσηυδήκει(ν)	προσηυδήκετον	προσηυδηκέτην	προσηυδήκεμεν	προσηυδήκετε	προσηυδήκεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.