πρύτανης

Greek

Etymology

From Ancient Greek πρύτανις (prútanis).

Noun

πρύτανης • (prýtanis) m or f (plural πρυτάνεις)

1. (education) rector, dean (holder of office in institution)
2. (figuratively) elder statesman (term of respect for elderly and prominent person)
3. (history) prytanis (holder of office in ancient Athens)

Declension

declension of πρύτανης

case     \     number	singular	plural
nominative	πρύτανης •	πρυτάνεις •
genitive	πρύτανη •,  πρυτάνεως •	πρυτάνεων •
accusative	πρύτανη •	πρυτάνεις •
vocative	πρύτανη •	πρυτάνεις •

Related terms

• αντιπρυτανεία f (antiprytaneía, “deputy rectorship”)
• αντιπρύτανης m or f (antiprýtanis, “deputy rector”)
• πρυτανεία f (prytaneía, “rectorship”)