στοιχαδικός

Ancient Greek

Etymology

στοιχάς (stoikhás, stem: στοιχᾰδ-, stoikhad-) +‎ -ῐκός (-ikós)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stoi̯.kʰa.di.kós/ → /sty.xa.ðiˈkos/ → /sti.xa.ðiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stoi̯.kʰa.di.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sty.kʰa.diˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sty.xa.ðiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sty.xa.ðiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sti.xa.ðiˈkos/

Adjective

στοιχᾰδῐκός • (stoikhadikós) m (feminine στοιχᾰδῐκή, neuter στοιχᾰδῐκόν); first/second declension

1. prepared from the plant στοιχάς (stoikhás)
   • Diosc. 5.53

Declension

First and second declension of στοιχᾰδῐκός; στοιχᾰδῐκή; στοιχᾰδῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		στοιχᾰδῐκός stoikhadikós	στοιχᾰδῐκή stoikhadikḗ	στοιχᾰδῐκόν stoikhadikón		στοιχᾰδῐκώ stoikhadikṓ	στοιχᾰδῐκᾱ́ stoikhadikā́	στοιχᾰδῐκώ stoikhadikṓ		στοιχᾰδῐκοί stoikhadikoí	στοιχᾰδῐκαί stoikhadikaí	στοιχᾰδῐκᾰ́ stoikhadiká
Genitive		στοιχᾰδῐκοῦ stoikhadikoû	στοιχᾰδῐκῆς stoikhadikês	στοιχᾰδῐκοῦ stoikhadikoû		στοιχᾰδῐκοῖν stoikhadikoîn	στοιχᾰδῐκαῖν stoikhadikaîn	στοιχᾰδῐκοῖν stoikhadikoîn		στοιχᾰδῐκῶν stoikhadikôn	στοιχᾰδῐκῶν stoikhadikôn	στοιχᾰδῐκῶν stoikhadikôn
Dative		στοιχᾰδῐκῷ stoikhadikôi	στοιχᾰδῐκῇ stoikhadikêi	στοιχᾰδῐκῷ stoikhadikôi		στοιχᾰδῐκοῖν stoikhadikoîn	στοιχᾰδῐκαῖν stoikhadikaîn	στοιχᾰδῐκοῖν stoikhadikoîn		στοιχᾰδῐκοῖς stoikhadikoîs	στοιχᾰδῐκαῖς stoikhadikaîs	στοιχᾰδῐκοῖς stoikhadikoîs
Accusative		στοιχᾰδῐκόν stoikhadikón	στοιχᾰδῐκήν stoikhadikḗn	στοιχᾰδῐκόν stoikhadikón		στοιχᾰδῐκώ stoikhadikṓ	στοιχᾰδῐκᾱ́ stoikhadikā́	στοιχᾰδῐκώ stoikhadikṓ		στοιχᾰδῐκούς stoikhadikoús	στοιχᾰδῐκᾱ́ς stoikhadikā́s	στοιχᾰδῐκᾰ́ stoikhadiká
Vocative		στοιχᾰδῐκέ stoikhadiké	στοιχᾰδῐκή stoikhadikḗ	στοιχᾰδῐκόν stoikhadikón		στοιχᾰδῐκώ stoikhadikṓ	στοιχᾰδῐκᾱ́ stoikhadikā́	στοιχᾰδῐκώ stoikhadikṓ		στοιχᾰδῐκοί stoikhadikoí	στοιχᾰδῐκαί stoikhadikaí	στοιχᾰδῐκᾰ́ stoikhadiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		στοιχᾰδῐκῶς stoikhadikôs				στοιχᾰδῐκώτερος stoikhadikṓteros				στοιχᾰδῐκώτᾰτος stoikhadikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• «στοιχᾰδικός» on page 1,432/2 of Liddell & Scott’s Greek–English Lexicon (8th ed., 1897), Oxford: At the Clarendon Press