ταλαιπωρημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of ταλαιπωρούμαι (talaiporoúmai) and ταλαιπωριέμαι (talaiporiémai), passive voices of ταλαιπωρώ (“trouble, pester”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ta.le.po.ɾiˈme.nos/
• Hyphenation: τα‧λαι‧πω‧ρη‧μέ‧νος

Participle

ταλαιπωρημένος • (talaiporiménos) m (feminine ταλαιπωρημένη, neuter ταλαιπωρημένο)

1. miserable from hardships, wretched

   Η υγεία του είναι πολύ ταλαιπωρημένη.

   I ygeía tou eínai polý talaiporiméni.

   His health has suffered many hardships.

   (literally, “His health is miserable.”)

Declension

Declension of ταλαιπωρημένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ταλαιπωρημένος •	ταλαιπωρημένη •	ταλαιπωρημένο •	ταλαιπωρημένοι •	ταλαιπωρημένες •	ταλαιπωρημένα •
genitive	ταλαιπωρημένου •	ταλαιπωρημένης •	ταλαιπωρημένου •	ταλαιπωρημένων •	ταλαιπωρημένων •	ταλαιπωρημένων •
accusative	ταλαιπωρημένο •	ταλαιπωρημένη •	ταλαιπωρημένο •	ταλαιπωρημένους •	ταλαιπωρημένες •	ταλαιπωρημένα •
vocative	ταλαιπωρημένε •	ταλαιπωρημένη •	ταλαιπωρημένο •	ταλαιπωρημένοι •	ταλαιπωρημένες •	ταλαιπωρημένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ταλαιπωρημένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ταλαιπωρημένος, etc.)

Related terms

• ταλαίπωρος (talaíporos)

• and see: ταλαιπωρώ (talaiporó)