υπηκοότητα
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
υπήκοος (ypíkoos, “citizen, national”) + -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”). First attested 1831.
Noun[edit]
υπηκοότητα • (ypikoótita) f (uncountable)
Declension[edit]
υπηκοότητα
| case \ number | singular |
|---|---|
| nominative | υπηκοότητα • |
| genitive | υπηκοότητας • |
| accusative | υπηκοότητα • |
| vocative | υπηκοότητα • |
Synonyms[edit]
- ιθαγένεια f (ithagéneia)
Further reading[edit]
Ιθαγένεια on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
