υποκριτής

See also: ὑποκριτής

Greek

Etymology

From the Ancient Greek ὑποκριτής (hupokritḗs).

Noun

υποκριτής • (ypokritís) m (plural υποκριτές, feminine υποκρίτρια)

1. (theater) actor
2. hypocrite, dissembler

Declension

declension of υποκριτής

case     \     number	singular	plural
nominative	υποκριτής •	υποκριτές •
genitive	υποκριτή •	υποκριτών •
accusative	υποκριτή •	υποκριτές •
vocative	υποκριτή •	υποκριτές •

Related terms

• see: υποκρισία f (ypokrisía, “hypocrisy”)

Descendants

→ Aromanian: ipucrit.