χαρτομάντισσα
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From χαρτομάντ(ης) (chartománt(is)) + -ισσα (-issa).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
χαρτομάντισσα • (chartomántissa) f (plural χαρτομάντισσες, masculine χαρτομάντης)
- (female) cartomancer (fortune teller who uses playing cards)
Declension[edit]
declension of χαρτομάντισσα
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | χαρτομάντισσα • | χαρτομάντισσες • |
| genitive | χαρτομάντισσας • | (χαρτομαντισσών •) |
| accusative | χαρτομάντισσα • | χαρτομάντισσες • |
| vocative | χαρτομάντισσα • | χαρτομάντισσες • |
Synonyms[edit]
- χαρτορίχτρα f (chartoríchtra, “cartomancer”)
Related terms[edit]
- χαρτομαντεία f (chartomanteía, “cartomancy”)
See also[edit]
- ταρό n (taró, “tarot”)