начальничий

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Russian

[edit]

Etymology

[edit]

нача́льник (načálʹnik) +‎ -ий (-ij)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [nɐˈt͡ɕælʲnʲɪt͡ɕɪj]

Adjective

[edit]

нача́льничий (načálʹničij)

  1. (colloquial) overbearing, imperious
    Synonym: нача́льнический (načálʹničeskij)

Declension

[edit]