Կիլիկիա

Armenian

Etymology

From Old Armenian Կիլիկիա (Kilikia).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /kilikiˈɑ/, [kiliki(j)ɑ́]
• (Western Armenian) IPA^(key): /ɡiliɡiˈɑ/, [ɡiliɡi(j)ɑ́]

Proper noun

Կիլիկիա • (Kilikia)

1. Cilicia
   • 2005, Levon Ter-Petrosyan, Xačʻakirnerə ew hayerə. Hator A [The Crusaders and the Armenians. Volume I] page 72:

     1266 թվականին, ներխուժելով Կիլիկիա, մամլյուքները կործանիչ հարված հասցրին Հայոց թագավորությանը, իսկ երկու տարի անց, 1268 թվականին, հեշտությամբ գրավեցին Անտիոքը, այդպիսով վերջ տալով իշխանապետության շուրջ հարյուր յոթանասուն տարի տեւած փոթորկալից կյանքին։

     1266 tʻvakanin, nerxuželov Kilikia, mamlyukʻnerə korcaničʻ harvac hascʻrin Hayocʻ tʻagavorutʻyanə, isk erku tari ancʻ, 1268 tʻvakanin, heštutʻyamb gravecʻin Antiokʻə, aydpisov verǰ talov išxanapetutʻyan šurǰ haryur yotʻanasun tari tewac pʻotʻorkalicʻ kyankʻin.

     Invading Cilicia in 1266 the mamelukes destroyed the Armenian kingdom and two years later in 1268 they easily captured Antioch, thus ending the principality's stormy life that lasted for a hundred and seventy years.

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)
	singular (singulare tantum)
nominative	Կիլիկիա (Kilikia)
dative	Կիլիկիայի (Kilikiayi)
ablative	Կիլիկիայից (Kilikiayicʻ)
instrumental	Կիլիկիայով (Kilikiayov)
locative	Կիլիկիայում (Kilikiayum)
	definite forms
nominative	Կիլիկիան (Kilikian)
dative	Կիլիկիային (Kilikiayin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	Կիլիկիաս (Kilikias)
dative	Կիլիկիայիս (Kilikiayis)
ablative	Կիլիկիայիցս (Kilikiayicʻs)
instrumental	Կիլիկիայովս (Kilikiayovs)
locative	Կիլիկիայումս (Kilikiayums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	Կիլիկիադ (Kilikiad)
dative	Կիլիկիայիդ (Kilikiayid)
ablative	Կիլիկիայիցդ (Kilikiayicʻd)
instrumental	Կիլիկիայովդ (Kilikiayovd)
locative	Կիլիկիայումդ (Kilikiayumd)
the singular dative can also be o-type Կիլիկիո (Kilikio)

Derived terms

• կիլիկյան (kilikyan)
• կիլիկիացի (kilikiacʻi)