հնարամիտ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

հնար (hnar) +‎ -ա- (-a-) +‎ միտ (mit)

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

հնարամիտ (hnaramit) (superlative ամենահնարամիտ)

  1. resourceful, skillful, mindful
  2. clever, sharp, quick-witted

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative հնարամիտ (hnaramit) հնարամիտներ (hnaramitner)
dative հնարամիտի (hnaramiti) հնարամիտների (hnaramitneri)
ablative հնարամիտից (hnaramiticʻ) հնարամիտներից (hnaramitnericʻ)
instrumental հնարամիտով (hnaramitov) հնարամիտներով (hnaramitnerov)
locative
definite forms
nominative հնարամիտը/հնարամիտն (hnaramitə/hnaramitn) հնարամիտները/հնարամիտներն (hnaramitnerə/hnaramitnern)
dative հնարամիտին (hnaramitin) հնարամիտներին (hnaramitnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative հնարամիտս (hnaramits) հնարամիտներս (hnaramitners)
dative հնարամիտիս (hnaramitis) հնարամիտներիս (hnaramitneris)
ablative հնարամիտիցս (hnaramiticʻs) հնարամիտներիցս (hnaramitnericʻs)
instrumental հնարամիտովս (hnaramitovs) հնարամիտներովս (hnaramitnerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative հնարամիտդ (hnaramitd) հնարամիտներդ (hnaramitnerd)
dative հնարամիտիդ (hnaramitid) հնարամիտներիդ (hnaramitnerid)
ablative հնարամիտիցդ (hnaramiticʻd) հնարամիտներիցդ (hnaramitnericʻd)
instrumental հնարամիտովդ (hnaramitovd) հնարամիտներովդ (hnaramitnerovd)
locative