ճառագայթումն

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

ճառագայթեմ (čaṙagaytʻem) +‎ -ումն (-umn)

Noun

[edit]

ճառագայթումն (čaṙagaytʻumn)

  1. radiance
    • 9–10th century, Yovhannēs Drasxanakertcʻi, Patmutʻiwn Hayocʻ [History of Armenia] 30:[1][2]
      Եւ վասն զի ընդ այն ժամանակս փայլատակեալ պայծառանայր սուրբ այրն Աստուծոյ՝ Մաշտոց, որ ի Սեւան կղզւոջ, որ զփառացն Աստուծոյ անշիջանելի լուսոյ ճառագայթումնն յինքն նկարէր []
      Ew vasn zi ənd ayn žamanaks pʻaylatakeal paycaṙanayr surb ayrn Astucoy, Maštocʻ, or i Sewan kłzwoǰ, or zpʻaṙacʻn Astucoy anšiǰaneli lusoy čaṙagaytʻumnn yinkʻn nkarēr []
      • Translation by Rev. Krikor H. Maksoudian
        At that time, the blessed man of God Maštocʿ, who mirrored the radiance of God's inextinguishable light through divine permeation, shone forth with splendor on the island of Sewan.

Declension

[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: ճառագայթում (čaṙagaytʻum)

References

[edit]
  1. ^ Yovhannēs Drasxanakertcʻi (1853) M. Ēmin, editor, Patmutʻiwn Hayocʻ [History of Armenia], Moscow: Press of Vladimir Gotʹje, page 82
  2. ^ Yovhannēs Drasxanakertc‘i (1987) Rev. Krikor H. Maksoudian, transl., History of Armenia (Occasional Papers and Proceedings; 3), Atlanta, Georgia: Scholars Press, page 132

Further reading

[edit]