קאַקן

Yiddish

Etymology

From an unclear Indo-European source; compare Russian ка́кать (kákatʹ) and Romanian căca.

Verb

קאַקן • (kakn) (past participle געקאַקט (gekakt))

1. to shit, defecate

Conjugation

Conjugation of קאַקן

infinitive	קאַקן kakn
present participle	קאַקנדיק kakndik
past participle	געקאַקט gekakt
auxiliary	האָבן hobn
present	איך קאַק ikh kak	מיר קאַקן mir kakn
	דו קאַקסט du kakst	איר קאַקט ir kakt
	ער קאַקט er kakt	זיי קאַקן zey kakn
imperative	קאַק (דו) kak (du)	קאַקט (איר) kakt (ir)
Composed forms past איך האָב געקאַקט ikh hob gekakt מיר האָבן געקאַקט mir hobn gekakt דו האָסט געקאַקט du host gekakt איר האָט געקאַקט ir hot gekakt ער האָט געקאַקט er hot gekakt זיי האָבן געקאַקט zey hobn gekakt pluperfect איך האָב געהאַט געקאַקט ikh hob gehat gekakt מיר האָבן געהאַט געקאַקט mir hobn gehat gekakt דו האָסט געהאַט געקאַקט du host gehat gekakt איר האָט געהאַט געקאַקט ir hot gehat gekakt ער האָט געהאַט געקאַקט er hot gehat gekakt זיי האָבן געהאַט געקאַקט zey hobn gehat gekakt future איך וועל קאַקן ikh vel kakn מיר וועלן קאַקן mir veln kakn דו וועסט קאַקן du vest kakn איר וועט קאַקן ir vet kakn ער וועט קאַקן er vet kakn זיי וועלן קאַקן zey veln kakn future perfect איך וועל האָבן געקאַקט ikh vel hobn gekakt מיר וועלן האָבן געקאַקט mir veln hobn gekakt דו וועסט האָבן געקאַקט du vest hobn gekakt איר וועט האָבן געקאַקט ir vet hobn gekakt ער וועט האָבן געקאַקט er vet hobn gekakt זיי וועלן האָבן געקאַקט zey veln hobn gekakt

Derived terms

• גיי קאַקן אויפֿן ים (gey kakn oyfn yam)
• קאַקער (kaker)