اهتجر
Jump to navigation
Jump to search
Arabic[edit]
Root |
---|
ه ج ر (h-j-r) |
Verb[edit]
اِهْتَجَرَ • (ihtajara) VIII, non-past يَهْتَجِرُ (yahtajiru)
- to separate oneself from others
Conjugation[edit]
Conjugation of
اِهْتَجَرَ
(form-VIII sound)verbal noun الْمَصْدَر |
ihtijār | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
muhtajir | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | ihtajartu |
ihtajarta |
اِهْتَجَرَ ihtajara |
ihtajartumā |
ihtajarā |
ihtajarnā |
ihtajartum |
ihtajarū | |||
f | ihtajarti |
ihtajarat |
ihtajaratā |
ihtajartunna |
ihtajarna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔahtajiru |
tahtajiru |
yahtajiru |
tahtajirāni |
yahtajirāni |
nahtajiru |
tahtajirūna |
yahtajirūna | |||
f | tahtajirīna |
tahtajiru |
tahtajirāni |
tahtajirna |
yahtajirna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔahtajira |
tahtajira |
yahtajira |
tahtajirā |
yahtajirā |
nahtajira |
tahtajirū |
yahtajirū | |||
f | tahtajirī |
tahtajira |
tahtajirā |
tahtajirna |
yahtajirna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔahtajir |
tahtajir |
yahtajir |
tahtajirā |
yahtajirā |
nahtajir |
tahtajirū |
yahtajirū | |||
f | tahtajirī |
tahtajir |
tahtajirā |
tahtajirna |
yahtajirna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | اِهْتَجِرْ ihtajir |
ihtajirā |
ihtajirū |
||||||||
f | ihtajirī |
ihtajirna |