اویكن
Jump to navigation
Jump to search
Ottoman Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Turkic *öpke (“lung, anger”). Cognate with Turkmen öýken (“lung”). Doublet of اوفكه (öfke, “anger”).
Noun[edit]
اویكن • (öyken, öygen)
Related terms[edit]
- اوفكه (öfke)
Descendants[edit]
- Turkish: öyken (dialectal)
Further reading[edit]
- Kélékian, Diran (1911) “اویكن”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, page 206
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Pulmo”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[2], Vienna, column 1405
- Redhouse, James W. (1890) “اویكن”, in A Turkish and English Lexicon[3], Constantinople: A. H. Boyajian, page 274