اویكن

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ottoman Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Turkic *öpke (lung, anger). Cognate with Turkmen öýken (lung). Doublet of اوفكه (öfke, “anger”).

Noun[edit]

اویكن (öyken, öygen)

  1. lung, an organ that extracts oxygen from the air
    Synonym: آق جگر (ak ciğer)

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • Turkish: öyken (dialectal)

Further reading[edit]

  • Kélékian, Diran (1911) “اویكن”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, page 206
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Pulmo”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[2], Vienna, column 1405
  • Redhouse, James W. (1890) “اویكن”, in A Turkish and English Lexicon[3], Constantinople: A. H. Boyajian, page 274