जगाम

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Iranian *ǰagā́ma, from Proto-Indo-European *gʷegʷóme.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /d͡ʑɐ.ɡɑː.mɐ/
• (Classical) IPA^(key): /d͡ʑɐˈɡɑː.mɐ/

Verb

जगाम • (jagāma) third-singular present indicative (root गम्, perfect)

1. first-person singular perfect active of गम् (gam) (Alternative form of जगम (jagama))
2. third-person singular perfect active of गम् (gam)

Conjugation

Perfect: जगाम (jagā́ma), जग्मे (jagmé)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	जगाम jagā́ma	जग्मतुः jagmátuḥ	जग्मुः jagmúḥ	जग्मे jagmé	जग्माते jagmā́te	जग्मिरे jagmiré
Second	जगन्थ / जगमिथ jagántha / jagámitha	जग्मथुः jagmáthuḥ	जग्म jagmá	जग्मिषे jagmiṣé	जग्माथे jagmā́the	जग्मिध्वे jagmidhvé
First	जगम / जगाम¹ jagáma / jagā́ma¹	जग्मिव jagmivá	जग्मिम jagmimá	जग्मे jagmé	जग्मिवहे jagmiváhe	जग्मिमहे jagmimáhe
Participles
	जग्मिवांस् jagmivā́ṃs			जग्मान jagmāná
Notes	¹Later Sanskrit