दुर

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *d(ʰ)wā́r, from Proto-Indo-Iranian *dʰwā́r, from Proto-Indo-European *dʰwṓr.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /du.ɾɐ́/
• (Classical) IPA^(key): /ˈd̪u.ɾɐ/

Noun

दुर • (durá) stem, m

1. "one who opens or unlocks"
2. giver, granter, donor

   duró áśvasya durá indra gór asi duró yávasya vásuna inás pátiḥ

   Synonyms: दा (dā́), दातृ (dā́tṛ́)

Declension

Masculine a-stem declension of दुर (durá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दुरः duráḥ	दुरौ / दुरा¹ duraú / durā́¹	दुराः / दुरासः¹ durā́ḥ / durā́saḥ¹
Vocative	दुर dúra	दुरौ / दुरा¹ dúrau / dúrā¹	दुराः / दुरासः¹ dúrāḥ / dúrāsaḥ¹
Accusative	दुरम् durám	दुरौ / दुरा¹ duraú / durā́¹	दुरान् durā́n
Instrumental	दुरेण duréṇa	दुराभ्याम् durā́bhyām	दुरैः / दुरेभिः¹ duraíḥ / durébhiḥ¹
Dative	दुराय durā́ya	दुराभ्याम् durā́bhyām	दुरेभ्यः durébhyaḥ
Ablative	दुरात् durā́t	दुराभ्याम् durā́bhyām	दुरेभ्यः durébhyaḥ
Genitive	दुरस्य durásya	दुरयोः duráyoḥ	दुराणाम् durā́ṇām
Locative	दुरे duré	दुरयोः duráyoḥ	दुरेषु duréṣu
Notes	¹Vedic