भरीमन्

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Sanskrit[edit]

Etymology[edit]

From भृ (bhṛ), from Proto-Indo-European *bʰer- (to bear, carry).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

भरीमन् (bhárīman) stemn (root भृ)

  1. supporting, nourishing, nourishment
  2. a household, family

Declension[edit]

Neuter an-stem declension of भरीमन् (bhárīman)
Singular Dual Plural
Nominative भरीम
bhárīma
भरीम्णी / भरीमणी
bhárīmṇī / bhárīmaṇī
भरीमाणि / भरीम¹ / भरीमा¹
bhárīmāṇi / bhárīma¹ / bhárīmā¹
Vocative भरीमन् / भरीम
bhárīman / bhárīma
भरीम्णी / भरीमणी
bhárīmṇī / bhárīmaṇī
भरीमाणि / भरीम¹ / भरीमा¹
bhárīmāṇi / bhárīma¹ / bhárīmā¹
Accusative भरीम
bhárīma
भरीम्णी / भरीमणी
bhárīmṇī / bhárīmaṇī
भरीमाणि / भरीम¹ / भरीमा¹
bhárīmāṇi / bhárīma¹ / bhárīmā¹
Instrumental भरीम्णा
bhárīmṇā
भरीमभ्याम्
bhárīmabhyām
भरीमभिः
bhárīmabhiḥ
Dative भरीम्णे
bhárīmṇe
भरीमभ्याम्
bhárīmabhyām
भरीमभ्यः
bhárīmabhyaḥ
Ablative भरीम्णः
bhárīmṇaḥ
भरीमभ्याम्
bhárīmabhyām
भरीमभ्यः
bhárīmabhyaḥ
Genitive भरीम्णः
bhárīmṇaḥ
भरीम्णोः
bhárīmṇoḥ
भरीम्णाम्
bhárīmṇām
Locative भरीम्णि / भरीमणि / भरीमन्¹
bhárīmṇi / bhárīmaṇi / bhárīman¹
भरीम्णोः
bhárīmṇoḥ
भरीमसु
bhárīmasu
Notes
  • ¹Vedic