वृति

See also: वात, वाति, and वृत

Sanskrit

Etymology

From वृ (vṛ) +‎ -ति (-ti).

Noun

वृति • (vṛti) stem, f

1. surrounding, covering
2. a hedge, fence, an enclosed piece of ground or place enclosed for particular cultivation (especially that of the Piper betel, which in many parts of India is surrounded and screened by mats)

Declension

Feminine i-stem declension of वृति (vṛti)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	वृतिः vṛtiḥ	वृती vṛtī	वृतयः vṛtayaḥ
Vocative	वृते vṛte	वृती vṛtī	वृतयः vṛtayaḥ
Accusative	वृतिम् vṛtim	वृती vṛtī	वृतीः vṛtīḥ
Instrumental	वृत्या / वृती¹ vṛtyā / vṛtī¹	वृतिभ्याम् vṛtibhyām	वृतिभिः vṛtibhiḥ
Dative	वृतये / वृत्यै² / वृती¹ vṛtaye / vṛtyai² / vṛtī¹	वृतिभ्याम् vṛtibhyām	वृतिभ्यः vṛtibhyaḥ
Ablative	वृतेः / वृत्याः² / वृत्यै³ vṛteḥ / vṛtyāḥ² / vṛtyai³	वृतिभ्याम् vṛtibhyām	वृतिभ्यः vṛtibhyaḥ
Genitive	वृतेः / वृत्याः² / वृत्यै³ vṛteḥ / vṛtyāḥ² / vṛtyai³	वृत्योः vṛtyoḥ	वृतीनाम् vṛtīnām
Locative	वृतौ / वृत्याम्² / वृता¹ vṛtau / vṛtyām² / vṛtā¹	वृत्योः vṛtyoḥ	वृतिषु vṛtiṣu
Notes	¹Vedic ²Later Sanskrit ³Brāhmaṇas

Descendants

• Pali: vati
• → Thai: วดี (-wá-dii)

References

• Monier William's Sanskrit-English Dictionary, 2nd Ed. 1899.