ஒற்றுமை

Tamil

Etymology

Inherited from Proto-Dravidian *o(n)ṯṯu-may, equivalent to ஒன்று (oṉṟu) +‎ -மை (-mai). See also ஒருமை (orumai).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔrːʊmɐɪ̯/, [ɔtrʊmɐɪ̯]

Noun

ஒற்றுமை • (oṟṟumai)

1. unity

   Synonym: ஐக்கியம் (aikkiyam)

Declension

ai-stem declension of ஒற்றுமை (oṟṟumai)
	Singular	Plural
Nominative	ஒற்றுமை oṟṟumai	ஒற்றுமைகள் oṟṟumaikaḷ
Vocative	ஒற்றுமையே oṟṟumaiyē	ஒற்றுமைகளே oṟṟumaikaḷē
Accusative	ஒற்றுமையை oṟṟumaiyai	ஒற்றுமைகளை oṟṟumaikaḷai
Dative	ஒற்றுமைக்கு oṟṟumaikku	ஒற்றுமைகளுக்கு oṟṟumaikaḷukku
Genitive	ஒற்றுமையுடைய oṟṟumaiyuṭaiya	ஒற்றுமைகளுடைய oṟṟumaikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	ஒற்றுமை oṟṟumai	ஒற்றுமைகள் oṟṟumaikaḷ
Vocative	ஒற்றுமையே oṟṟumaiyē	ஒற்றுமைகளே oṟṟumaikaḷē
Accusative	ஒற்றுமையை oṟṟumaiyai	ஒற்றுமைகளை oṟṟumaikaḷai
Dative	ஒற்றுமைக்கு oṟṟumaikku	ஒற்றுமைகளுக்கு oṟṟumaikaḷukku
Benefactive	ஒற்றுமைக்காக oṟṟumaikkāka	ஒற்றுமைகளுக்காக oṟṟumaikaḷukkāka
Genitive 1	ஒற்றுமையுடைய oṟṟumaiyuṭaiya	ஒற்றுமைகளுடைய oṟṟumaikaḷuṭaiya
Genitive 2	ஒற்றுமையின் oṟṟumaiyiṉ	ஒற்றுமைகளின் oṟṟumaikaḷiṉ
Locative 1	ஒற்றுமையில் oṟṟumaiyil	ஒற்றுமைகளில் oṟṟumaikaḷil
Locative 2	ஒற்றுமையிடம் oṟṟumaiyiṭam	ஒற்றுமைகளிடம் oṟṟumaikaḷiṭam
Sociative 1	ஒற்றுமையோடு oṟṟumaiyōṭu	ஒற்றுமைகளோடு oṟṟumaikaḷōṭu
Sociative 2	ஒற்றுமையுடன் oṟṟumaiyuṭaṉ	ஒற்றுமைகளுடன் oṟṟumaikaḷuṭaṉ
Instrumental	ஒற்றுமையால் oṟṟumaiyāl	ஒற்றுமைகளால் oṟṟumaikaḷāl
Ablative	ஒற்றுமையிலிருந்து oṟṟumaiyiliruntu	ஒற்றுமைகளிலிருந்து oṟṟumaikaḷiliruntu