ἀτάλλω

Ancient Greek

Etymology

From ἀταλός (atalós, “tender, delicate”) +‎ -λλω (-llō, present tense suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.tal.lɔː/ → /a.tal.lo/ → /a.ta.lo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.tal.lɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.tal.lo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.tal.lo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.tal.lo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ta.lo/

Verb

ἀτᾰ́λλω • (atállō)

1. to skip in childish glee, gambol, frolic
2. (active voice) to bring up a child, foster, rear
3. (passive voice) to grow up, wax

Inflection

   Present: ἀτᾰ́λλω, ἀτᾰ́λλομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀτᾰ́λλω	ἀτᾰ́λλεις	ἀτᾰ́λλει	ἀτᾰ́λλετον	ἀτᾰ́λλετον	ἀτᾰ́λλομεν	ἀτᾰ́λλετε	ἀτᾰ́λλουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀτᾰ́λλω	ἀτᾰ́λλῃς	ἀτᾰ́λλῃ	ἀτᾰ́λλητον	ἀτᾰ́λλητον	ἀτᾰ́λλωμεν	ἀτᾰ́λλητε	ἀτᾰ́λλωσῐ(ν)
	optative	ἀτᾰ́λλοιμῐ	ἀτᾰ́λλοις	ἀτᾰ́λλοι	ἀτᾰ́λλοιτον	ἀτᾰλλοίτην	ἀτᾰ́λλοιμεν	ἀτᾰ́λλοιτε	ἀτᾰ́λλοιεν
	imperative		ἄτᾰλλε	ἀτᾰλλέτω	ἀτᾰ́λλετον	ἀτᾰλλέτων		ἀτᾰ́λλετε	ἀτᾰλλόντων
middle/ passive	indicative	ἀτᾰ́λλομαι	ἀτᾰ́λλῃ, ἀτᾰ́λλει	ἀτᾰ́λλεται	ἀτᾰ́λλεσθον	ἀτᾰ́λλεσθον	ἀτᾰλλόμεθᾰ	ἀτᾰ́λλεσθε	ἀτᾰ́λλονται
	subjunctive	ἀτᾰ́λλωμαι	ἀτᾰ́λλῃ	ἀτᾰ́λληται	ἀτᾰ́λλησθον	ἀτᾰ́λλησθον	ἀτᾰλλώμεθᾰ	ἀτᾰ́λλησθε	ἀτᾰ́λλωνται
	optative	ἀτᾰλλοίμην	ἀτᾰ́λλοιο	ἀτᾰ́λλοιτο	ἀτᾰ́λλοισθον	ἀτᾰλλοίσθην	ἀτᾰλλοίμεθᾰ	ἀτᾰ́λλοισθε	ἀτᾰ́λλοιντο
	imperative		ἀτᾰ́λλου	ἀτᾰλλέσθω	ἀτᾰ́λλεσθον	ἀτᾰλλέσθων		ἀτᾰ́λλεσθε	ἀτᾰλλέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀτᾰ́λλειν				ἀτᾰ́λλεσθαι
participle	m	ἀτᾰ́λλων				ἀτᾰλλόμενος
	f	ἀτᾰ́λλουσᾰ				ἀτᾰλλομένη
	n	ἀτᾰ́λλον				ἀτᾰλλόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἤτᾰλλον, ἠτᾰλλόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤτᾰλλον	ἤτᾰλλες	ἤτᾰλλε(ν)	ἠτᾰ́λλετον	ἠτᾰλλέτην	ἠτᾰ́λλομεν	ἠτᾰ́λλετε	ἤτᾰλλον
middle/ passive	indicative	ἠτᾰλλόμην	ἠτᾰ́λλου	ἠτᾰ́λλετο	ἠτᾰ́λλεσθον	ἠτᾰλλέσθην	ἠτᾰλλόμεθᾰ	ἠτᾰ́λλεσθε	ἠτᾰ́λλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἄτᾰλμᾰ (átalma)
• ἀτῐτᾰ́λλω (atitállō)

 

Further reading

• “ἀτάλλω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀτάλλω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “ἀτάλλω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἀτάλλω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀτάλλω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• ἀτάλλω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)