-μάνα

Greek

Etymology

From μάνα (mána, “mum, ma”).

Suffix

-μάνα • (-mána) f (plural: -μάνες)

• second combining form of feminine nouns for "mother"

1. with characteristic of her child

   ‎λεβέντης (levéntis, “braveheart lad”) + ‎-μάνα (-mána) → ‎λεβεντομάνα (leventomána, “a mother of heroes”)

2. with characteristic denoted by the first combining form

   ‎φτωχός (ftochós, “poor”) + ‎-μάνα (-mána) → ‎φτωχομάνα (ftochomána, “supportive of poor”)

   ‎καλός (kalós, “good”) + ‎-μάνα (-mána) → ‎καλομάνα (kalomána, “a good mother”)

3. augments what first combining form denotes

   ‎νερό (neró, “good”) + ‎-μάνα (-mána) → ‎νερομάνα (neromána, “headspring”)

Usage notes

• Old spelling as in medieval μάννα

Declension

declension of -μάνα

case     \     number	singular	plural
nominative	-μάνα •	-μάνες •
genitive	-μάνας •	—
accusative	-μάνα •	-μάνες •
vocative	-μάνα •	-μάνες •

Derived terms

Greek terms suffixed with -μάνα