Reconstruction:Proto-Germanic/sprutô
Jump to navigation
Jump to search
Proto-Germanic[edit]
Etymology[edit]
From *spreutaną (“to sprout”) + *-ô.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
*sprutô m
Inflection[edit]
masculine an-stemDeclension of *sprutô (masculine an-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *sprutô | *sprutaniz | |
vocative | *sprutô | *sprutaniz | |
accusative | *sprutanų | *sprutanunz | |
genitive | *sprutiniz | *sprutanǫ̂ | |
dative | *sprutini | *sprutammaz | |
instrumental | *sprutinē | *sprutammiz |