additus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of addō.
Participle[edit]
additus (feminine addita, neuter additum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | additus | addita | additum | additī | additae | addita | |
Genitive | additī | additae | additī | additōrum | additārum | additōrum | |
Dative | additō | additō | additīs | ||||
Accusative | additum | additam | additum | additōs | additās | addita | |
Ablative | additō | additā | additō | additīs | |||
Vocative | addite | addita | additum | additī | additae | addita |
References[edit]
- “additus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- additus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- a digression, episode: quod ornandi causa additum est
- a digression, episode: quod ornandi causa additum est