afirmativ
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French affirmatif. Equivalent to afirma + -tiv.
Adjective[edit]
afirmativ m or n (feminine singular afirmativă, masculine plural afirmativi, feminine and neuter plural afirmative)
Declension[edit]
Declension of afirmativ
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | afirmativ | afirmativă | afirmativi | afirmative | ||
definite | afirmativul | afirmativa | afirmativii | afirmativele | |||
genitive/ dative |
indefinite | afirmativ | afirmative | afirmativi | afirmative | ||
definite | afirmativului | afirmativei | afirmativilor | afirmativelor |