amorfa

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: amorfā and amorfą

Italian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /aˈmɔr.fa/
  • Rhymes: -ɔrfa
  • Hyphenation: a‧mòr‧fa

Adjective[edit]

amorfa

  1. feminine singular of amorfo

Latvian[edit]

Adjective[edit]

amorfa

  1. inflection of amorfs:
    1. genitive singular masculine
    2. nominative singular feminine

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology[edit]

Learned borrowing from New Latin Amorpha, from Ancient Greek ἄμορφος (ámorphos).[1] First attested in 1805.[2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /aˈmɔr.fa/
  • Rhymes: -ɔrfa
  • Syllabification: a‧mor‧fa

Noun[edit]

amorfa f

  1. amorpha (any species of the genus Amorpha)

Declension[edit]

Related terms[edit]

adjective
nouns

References[edit]

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “amorfa”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Izabela Czartoryska (1805) Myśli różne o sposobie zakładania ogrodów[1] (in Polish), page 51

Further reading[edit]

  • amorfa in Polish dictionaries at PWN
  • amorfa in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Portuguese[edit]

Pronunciation[edit]

 

  • Rhymes: -ɔɾfɐ
  • Hyphenation: a‧mor‧fa

Adjective[edit]

amorfa

  1. feminine singular of amorfo

Spanish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /aˈmoɾfa/ [aˈmoɾ.fa]
  • Rhymes: -oɾfa
  • Syllabification: a‧mor‧fa

Adjective[edit]

amorfa

  1. feminine singular of amorfo

Swedish[edit]

Adjective[edit]

amorfa

  1. inflection of amorf:
    1. definite singular
    2. plural

Anagrams[edit]