analeptyczny
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From analeptyk + -ny. First attested in 1791.[1]
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
analeptyczny (not comparable, no derived adverb)
- (relational, pharmacology) analeptic (restorative or stimulative medication, especially one used to overcome depression)
Declension[edit]
Declension of analeptyczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | analeptyczny | analeptyczna | analeptyczne | analeptyczni | analeptyczne | |
| genitive | analeptycznego | analeptycznej | analeptycznego | analeptycznych | ||
| dative | analeptycznemu | analeptycznej | analeptycznemu | analeptycznym | ||
| accusative | analeptycznego | analeptyczny | analeptyczną | analeptyczne | analeptycznych | analeptyczne |
| instrumental | analeptycznym | analeptyczną | analeptycznym | analeptycznymi | ||
| locative | analeptycznym | analeptycznej | analeptycznym | analeptycznych | ||
References[edit]
- ^ Pierre François Nicolas (1791) Dykcyonarz Powszechny Medyki, Chirurgii, i Sztuki Hodowania Bydląt Czyli Lekarz Wieyski Zawieraiący Rozciągłe wiadomości wszystkich części sztuki Lekarskiey ... Dzieło pożyteczne wszystkim klassom Obywatelow i do ich poiętności przystosowane przez Towarzystwo Lekarzow Francuzkich. T. 6[1] (in Polish), page 148
Further reading[edit]
- analeptyczny in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “analeptyczny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- analeptyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego