autotroficzny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From autotrofia +‎ -iczny. First attested in 1918.[1][2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /aw.tɔ.trɔˈfit͡ʂ.nɨ/
  • (file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɨ
  • Syllabification: au‧to‧tro‧ficz‧ny

Adjective[edit]

autotroficzny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, biology) autotrophic
    Synonym: samożywny

Declension[edit]

Related terms[edit]

nouns

References[edit]

  1. ^ Polska Akademia Umiejętności (1918) Sprawozdania z czynności i posiedzeń[1], volumes 22-24, Nakładem Polskiej akademii umiejętności, page 11:
    Atoli już pierwsze doświadczenia i spostrzeżenia nasunęły wątpliwość, czy bakterje nitryfikacyjne są istotnie odrębnemi i samoistnemi organizmami o charakterze wybitnie autotroficznym, za jakie je dzisiejsza nauka uważa; a wątpliwości te wzrastały w miarę gromadzenia się coraz to nowych faktów i spostrzeżeń, które przeciwko odrębności i samoistności ich przemawiały tak dalece, że już w pracy swojej p. t.
  2. ^ autotroficzny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]