aðal

See also: adal, Adal, aðal-, -adal, and athal-

Faroese

Etymology

From Old Norse aðal, from Proto-Germanic *aþalą.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɛː.al/

Noun

aðal m (genitive singular aðals, uncountable)

1. nobility

Declension

m53	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	aðal	aðalin	—	—
Accusative	aðal	aðalin	—	—
Dative	aðali	aðalinum	—	—
Genitive	aðals	aðalsins	—	—

Synonyms

• aðalsfólk

Noun

aðal n (genitive singular aðals, uncountable)

1. nobility
2. the pure, best grain

Declension

Declension of aðal (singular only)
n3s	singular
	indefinite	definite
nominative	aðal	aðalið
accusative	aðal	aðalið
dative	aðali	aðalinum
genitive	aðals	aðalsins

Synonyms

• aðalsfólk
• aðalkorn

Adjective

aðal (no inflection)

1. (kvæði) noble

See also

• aðal-

Icelandic

Etymology

From Old Norse aðal.

Noun

aðal n (genitive singular aðals, no plural)

1. speciality, hallmark, characteristic

Declension

declension of aðal

n-s	singular
	indefinite	definite
nominative	aðal	aðalið
accusative	aðal	aðalið
dative	aðali	aðalinu
genitive	aðals	aðalsins

Further reading

• “aðal” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *aþalą.

Noun

aðal n (genitive aðals, dative aðli)

1. nature, (inborn) disposition

Declension

  Declension of aðal (strong a-stem)

neuter	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	aðal	aðalit	ǫðul	ǫðulin
accusative	aðal	aðalit	ǫðul	ǫðulin
dative	aðli	aðlinu	ǫðlum	ǫðlunum
genitive	aðals	aðalsins	aðla	aðlanna

Related terms

• óðal

Descendants

• Icelandic: aðal
• Faroese: aðal

References

• aðal in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.