büyükelçi

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Etymology[edit]

büyük +‎ elçi

Noun[edit]

büyükelçi (definite accusative büyükelçiyi, plural büyükelçiler)

  1. ambassador

Declension[edit]

Inflection
Nominative büyükelçi
Definite accusative büyükelçiyi
Singular Plural
Nominative büyükelçi büyükelçiler
Definite accusative büyükelçiyi büyükelçileri
Dative büyükelçiye büyükelçilere
Locative büyükelçide büyükelçilerde
Ablative büyükelçiden büyükelçilerden
Genitive büyükelçinin büyükelçilerin

Derived terms[edit]