bezdziedziczny

Polish

Etymology

From bez- +‎ dziedziczny.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛz.d͡ʑɛˈd͡ʑit͡ʂ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: bez‧dzie‧dzicz‧ny

Adjective

bezdziedziczny (not comparable, no derived adverb)

1. heirless

Declension

Declension of bezdziedziczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bezdziedziczny		bezdziedziczna	bezdziedziczne	bezdziedziczni	bezdziedziczne
genitive	bezdziedzicznego		bezdziedzicznej	bezdziedzicznego	bezdziedzicznych
dative	bezdziedzicznemu		bezdziedzicznej	bezdziedzicznemu	bezdziedzicznym
accusative	bezdziedzicznego	bezdziedziczny	bezdziedziczną	bezdziedziczne	bezdziedzicznych	bezdziedziczne
instrumental	bezdziedzicznym		bezdziedziczną	bezdziedzicznym	bezdziedzicznymi
locative	bezdziedzicznym		bezdziedzicznej	bezdziedzicznym	bezdziedzicznych

Related terms

noun

• dziedzic

 

Further reading

• bezdziedziczny in Polish dictionaries at PWN