bilateralny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from French bilatéral + -ny.[1] By surface analysis, bi- +‎ lateralny. First attested in 1791.[2][3]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /bi.la.tɛˈral.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alnɨ
  • Syllabification: bi‧la‧te‧ral‧ny

Adjective[edit]

bilateralny (not comparable, derived adverb bilateralnie)

  1. (politics) bilateral
    Synonym: dwustronny
    Antonyms: jednostronny, unilateralny
    bilateralny kontakt ― bilateral contact
    bilateralny sojusz ― bilateral alliance
    bilateralny układ ― bilateral deal
    bilateralna współpraca ― bilateral cooperation
    bilateralne porozumienia ― bilateral agreements
    bilateralne relacje ― bilateral relations
    bilateralne rozmowy ― bilateral converations

Declension[edit]

Declension of bilateralny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bilateralny bilateralna bilateralne bilateralni bilateralne
genitive bilateralnego bilateralnej bilateralnego bilateralnych
dative bilateralnemu bilateralnej bilateralnemu bilateralnym
accusative bilateralnego bilateralny bilateralną bilateralne bilateralnych bilateralne
instrumental bilateralnym bilateralną bilateralnym bilateralnymi
locative bilateralnym bilateralnej bilateralnym bilateralnych

Related terms[edit]

adjective
noun

References[edit]

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “bilateralny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Rozgraniczenie normalne w Wielkim Xięstwie Litewskim : prawo dnia 1. miesiąca grudnia roku‎[1], 1791, page 58
  3. ^ bilateralny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]

  • bilateralny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bilateralny in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=bilateralny&oldid=78087611"