bilingwalny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from English bilingual + -ny.[1] By surface analysis, bilingwizm +‎ -alny. First attested in 1968.[2][3]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /bi.liŋˈɡval.nɨ/
  • (file)
  • Rhymes: -alnɨ
  • Syllabification: bi‧lin‧gwal‧ny

Adjective[edit]

bilingwalny (not comparable, no derived adverb)

  1. bilingual (speaking two languages)
    Synonym: dwujęzyczny

Declension[edit]

Related terms[edit]

nouns

References[edit]

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “bilingwalny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Edward Balcerzan (1968) Styl i poetyka twórczości dwujęzycznej Brunona Jasieńskiego: z zagadnień teorii przekładu[1] (in Polish), page 218
  3. ^ bilingwalny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]