blondyn

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French blondin. First attested in 1778.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈblɔn.dɘn/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔndɘn
  • Syllabification: blon‧dyn

Noun

[edit]

blondyn m pers (female equivalent blondynka, diminutive blondynek)

  1. blond
    Synonym: (colloquial) blondas
    wysoki blondyna tall blond
    przystojny blondyna handsome blond
    niebieskooki blondyna blue-eyed blond
    ciemny blondyna dark blond
    jasny blondyna light blond
    mieć słabość do blondynówto have a weakness for blonds

Declension

[edit]
[edit]
adjectives
nouns

References

[edit]
  1. ^ Gazeta Warszawska[1], number 88, 1778

Further reading

[edit]
  • blondyn in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • blondyn in Polish dictionaries at PWN