breviatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of breviō.

Participle[edit]

breviātus (feminine breviāta, neuter breviātum); first/second-declension participle

  1. shortened

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative breviātus breviāta breviātum breviātī breviātae breviāta
Genitive breviātī breviātae breviātī breviātōrum breviātārum breviātōrum
Dative breviātō breviātō breviātīs
Accusative breviātum breviātam breviātum breviātōs breviātās breviāta
Ablative breviātō breviātā breviātō breviātīs
Vocative breviāte breviāta breviātum breviātī breviātae breviāta

References[edit]